Een interview met Maximiliano Arteaga Blanco

Maximiliano Arteaga Blanco, co-manager van Arco Agroalimentaria

Misleiding is voor sommige oliemaatschappijen goedkoop.

Vrijwel niemand in de olijfoliesector is niet op de hoogte van het werk van Arco Agroalimentaria. In slechts een paar jaar tijd is dit jonge bedrijf erin geslaagd zichzelf te positioneren als een internationale benchmark die allerlei diensten aanbiedt om producenten te helpen oliën van de beste kwaliteit te bereiken en het maximale uit hun plantages te halen.

De weg naar zijn huidige positie was niet gemakkelijk, vooral gezien het feit dat Spaanse producenten altijd terughoudend zijn geweest in het contracteren van de diensten van een extern adviesbureau. Maar als de gewenste resultaten eenmaal zijn behaald, twijfelt niemand meer aan de waarde van deze diensten.

Maximiliano Arteaga, Maxi voor iedereen die hem waardeert, is bovenal een goede vriend. Dat is tenminste hoe degenen onder ons die dit tijdschrift tot leven wekken, hem zien. Het was dankzij hem en zijn onafscheidelijke partner, César Cólliga, dat we de mysteries van olieproeven ontdekten. Dit gebeurde vele, vele jaren voordat we besloten om aan dit redactionele project te beginnen, dat ze overigens vanaf het allereerste begin onvoorwaardelijk hebben gesteund. Een feit waarvoor we eeuwig dankbaar zullen zijn.

Op dit moment zijn we, naast onze vriendschapsbanden, ook verenigd door een hechte professionele relatie, die tot uiting komt in elke editie van onze ​"Tasting Panel ”, waarin ze onafhankelijk en rigoureus elk van de oliën analyseren die naar hun laboratorium worden gestuurd.

We waren praktisch getuige van de geboorte van het bedrijf dat ze gezamenlijk beheren, Arco Agroalimentaria, en sindsdien hebben we ze onstuitbaar zien groeien om welverdiende nationale en internationale erkenning te krijgen. En als we dat nog niet hebben gedaan, willen we van dit artikel profiteren om hen van harte te feliciteren met hun successen en hen aan te moedigen om zowel persoonlijke als professionele doelen te blijven bereiken.

Telkens wanneer een artikel of dienst op de markt verschijnt, heeft dit de neiging om twee hoofdredenen te doen: ofwel om te reageren op een vraag, ofwel om een ​​nieuwe behoefte te genereren. Wat dreef u in het geval van Arco Agroalimentaria om het bedrijf op te richten?

Arco Agroalimentaria werd opgericht in het jaar 2000 met als doel technische adviesdiensten te verlenen aan de verschillende olieproducerende bedrijven. In dit opzicht hebben zowel César als ik al een uitgebreide opleiding genoten in landbouw en levensmiddelentechnologie. We hadden ook een zekere mate van kennis over de beginfasen van het productieproces van olijfolie, aangezien onze beide families altijd hun eigen productie hebben beheerd.
Onze activiteit was in principe vooral gericht op het geven van opleidingen aan allerlei bedrijven en coöperaties gerelateerd aan de oliesector. Van de behandelde onderwerpen draaiden de meest voorkomende onderwerpen rond olijventeelt, uitwerking, sensorische analyse en kwaliteit.

Na een tijdje begonnen we geleidelijk te werken aan het verhogen van de winstgevendheid van het bedrijf door het beheer van de molen en bodega te optimaliseren.

Om uw vraag te beantwoorden, bestond de behoefte in werkelijkheid al, ook al had de sector het nog niet gerealiseerd. Gelukkig verandert deze laatste situatie en stappen steeds meer bedrijven over op outsourced consultants om concurrerender te worden.

Welke soorten diensten biedt het bedrijf aan? Voor wie zijn ze ontworpen?

Momenteel biedt Arco Agroalimentaria een breed scala aan diensten aan die zich in alle gevallen aanpassen aan de specifieke behoeften van elke individuele klant. We zijn dus flexibel genoeg om allerlei projecten in gang te zetten. Zo kunnen we een bedrijf helpen dat geen eigen productie of installaties heeft om een ​​merk te creëren en een olie te koop aan te bieden. Of, aan de andere kant van de schaal, zijn we ook in staat om grote initiatieven te ontplooien, zoals die met honderden hectares olijfgaarden, een molen en eigen installaties. Er is een gedetailleerde lijst van de diensten die we aanbieden op de website van het bedrijf (www.arcoagroalimentaria.com). Deze omvatten de oprichting en opleiding van proeverspanels, gespecialiseerde opleidingen voor bedrijven, landbouwtoezicht op het gewas, beheer van het uitwerkingsproces en van de bodega zelf, kwaliteitscontrole, de uitwerking van coupages, de classificatie van oliën voor gespecialiseerde wedstrijden en handleidingen, beschrijvende sensorische analyse en de selectie van oliën voor verkoop en beoordeling.

U heeft ons al een overzicht gegeven van de ervaring die zowel u als César hebben bijgedragen aan de beginfase van uw bedrijf. Welke ervaring heeft het bedrijf je gegeven?

Naast onze technische universitaire opleiding en onze praktische kennis over teeltmanagement, hebben we ook onze ervaring als proeverij van panelleden ingebracht.

Na 12 jaar werken is deze opgebouwde ervaring logischerwijs nu veel uitgebreider. Het feit dat we als panelhoofden hebben opgetreden bij de oprichting en training van 6 analytische smaakpanels in Spanje en een andere in Portugal, heeft ons in staat gesteld om diep in de sensorische analysemethodologie te duiken, onderscheid te maken tussen de positieve en negatieve eigenschappen van de oliën en de identificatie van de verschillende organoleptische profielen uitgedrukt door elk van de olijfvariëteiten.

Aan de andere kant heeft onze deelname als ervaren proevers aan internationale wedstrijden het ons mogelijk gemaakt om een ​​globale visie op de oliën die over de hele wereld worden geproduceerd op te bouwen.

Sinds de oprichting heeft Arco Agroalimentaria getracht tal van klanten met zeer verschillende profielen te ondersteunen. In die zin is al die ervaring en ​"knowhow ”helpt ons om dagelijks projecten te optimaliseren.

Een ding is om een ​​economische sector van buitenaf te observeren, maar het is een heel andere zaak om het van binnenuit te doen. Nu u actief deel uitmaakt van de oliesector, wat is uw mening over Spaanse extra vierge olijfolie? Wat heb je geleerd sinds het ontstaan ​​van het bedrijf?

Persoonlijk zegt mijn huidige perceptie dat de sector een belangrijke evolutie heeft doorgemaakt, zowel vanuit het oogpunt van de verkregen oliën als vanuit het oogpunt van de verkoop ervan op internationale markten. Het is duidelijk dat de olie-industrie steeds professioneler wordt, wat van fundamenteel belang is als ze competitief en winstgevend wil zijn en vooral als de boer net zo goed van de olijfboom wil leven als in het verleden.

Niettemin, zelfs als er enkele beslissende stappen zijn gezet, moet er nog veel worden gedaan om de gemiddelde kwaliteit van de oliën te verbeteren en tegelijkertijd de verkoopstructuren te moderniseren.

In deze tijd heb ik ook geleerd dat er weinig interesse is om de consument te informeren over de verschillende kwaliteiten en de verschillende oliesoorten die er zijn. De consument heeft het recht om te kiezen welk product het beste aan zijn behoeften of voorkeuren voldoet, maar altijd vanuit een goed geïnformeerd standpunt en niet op basis van een gebrek aan informatie. Is het zo moeilijk uit te leggen dat een olijfolie het product is van een industrieel proces van chemische verfijning en dat een extra vierge het natuurlijke sap van de olijf is?

Als kwaliteit het ultieme doel zou moeten zijn van elke producent van olijfolie van eerste persing, hoe kan uw bedrijf dan bijdragen aan het bereiken van dit doel?

Door een rigoureus protocol toe te passen dat begint in de bosjes, waar we het optimale rijpheidsmoment bepalen om het gewenste kwaliteitsniveau te verkrijgen. Vervolgens begeleiden we elk van de fasen van het uitwerkingsproces. De op deze manier verkregen oliën worden opgeslagen in afzettingen en daarna worden de nodige coupages gemaakt, waardoor een reeks batches ontstaat die zich aanpast aan de voorkeuren van de doelmarkten.

Denkt u dat producenten van olijfolie van eerste persing openstaan ​​voor innovatie om de door u genoemde kwaliteit te bereiken? Welke aspecten zijn er volgens jou in geslaagd om te verbeteren en welke moeten nog worden verbeterd?

Als het om machines en apparaten gaat, vind ik dat de producent openstaat voor innovatie. Als het echter om human resources gaat, zijn producenten nog steeds terughoudend om zichzelf in handen te geven van een technisch adviseur voor advies en beoordeling gedurende het hele productieproces en die zal helpen om de winstgevendheid van hun bedrijf te verhogen. Een soortgelijk scenario is van toepassing op die consultants die verantwoordelijk zijn voor andere aspecten die zo belangrijk zijn als verkoop en marketing.

Helaas zijn de producenten in de meeste gevallen op zoek naar onmiddellijke winstgevendheid. Een beetje een paradox als je bedenkt dat met name deze professionals moeten weten dat je zaden moet zaaien voordat je de vruchten kunt plukken.

Dit is een minder gebruikelijke situatie in Italië, waar zelfs de kleinste olieproducenten externe adviseurs inschakelen.

Over Italië gesproken, het is altijd een wereldwijd referentiepunt voor kwaliteit geweest. Als Spaanse oliën nu vergelijkbare kwaliteiten bieden, waarom is Spanje er dan niet in geslaagd zich te positioneren op de traditionele Europese en Noord-Amerikaanse markten?

Inderdaad, deze markten werden altijd gedomineerd door de Italiaanse merken. In die zin moeten we niet vergeten dat het simpele feit van het maken van een kwaliteitsproduct geen garantie is dat we de internationale consument bereiken. Hiervoor is kwaliteit een noodzakelijke voorwaarde, maar op zich niet voldoende.

In ieder geval leiden de inspanningen van Spaanse bedrijven om de bovengenoemde kwaliteit, marketing en verkoop te verbeteren, dat hun oliën beetje bij beetje terrein winnen van de Italiaanse concurrenten. Dankzij de uitstekende resultaten die de afgelopen jaren zijn behaald in internationale wedstrijden, waarin we zelfs de Italiaanse firma's hebben overtroffen, kunnen onze oliën eindelijk de positie innemen die ze verdienen.

Naar mijn mening schudden we nu het minderwaardigheidscomplex van ons af dat in de loop der jaren is opgebouwd en waardoor we niet beseften dat we evengoed in staat waren om dezelfde kwaliteit - of zelfs betere kwaliteit - te verkrijgen dan die van de Italianen. Op dit moment hoeven we alleen nog maar te leren ons product effectiever te verkopen.

Juist sommige van deze markten waarin Spanje zich nog niet heeft kunnen positioneren, worden periodiek geschandaliseerd door steeds vaker voorkomende fraudegevallen, althans in de media. Wat is volgens u de werkelijke reikwijdte van deze praktijk? Hoe denk je dat het eerlijke producenten beïnvloedt? En de consument?

Ik weet niet wat de werkelijke omvang van deze frauduleuze praktijk is, hoewel het me duidelijk is dat, net als bij elk ander spel, de regels altijd gerespecteerd moeten worden. In Spanje zijn er niet alleen enkele bedrijven die zich niet aan de regels houden, maar die niet categorisch worden gestraft voor deze praktijk, en vrij vaak dezelfde soort overtredingen steeds weer herhalen. Misleiding is voor hen goedkoop.

Ik ben ook niet op de hoogte van het aantal controles dat door de administraties wordt uitgevoerd, maar het is duidelijk dat ze niet beantwoorden aan de doelstellingen die de productiesector zou willen. Als fraude wordt ontdekt, moet deze worden gesanctioneerd, omdat de winst die met dit soort praktijken wordt behaald, hoger is dan de schade die door de sanctie wordt veroorzaakt.

In deze gevallen zijn degenen die verliezen altijd dezelfde. Dat wil zeggen, de eerlijke producenten die ernaar streven de regelgeving na te leven en te maken krijgen met ontrouwe concurrentie die, beetje bij beetje, uiteindelijk hun wil om te verbeteren afbrokkelt. Aan de andere kant betalen de consumenten ook de consequenties, want ze betalen voor een kwaliteitsniveau dat niet echt overeenkomt met de werkelijkheid. Zo ontstaat wantrouwen dat uiteindelijk de hele sector raakt.

Denkt u, als u denkt aan wat u zojuist zei, dat er enig verschil is tussen de fijnproevers en degenen die hun olijfolie van eerste persing in de normale verkooppunten kopen?

Ja, er zijn verschillen. De fijnproeversconsument wordt steeds veeleisender als het om kwaliteit gaat. Er wordt al gevraagd naar bepaalde merken of variëteiten, waarin ze de zintuiglijke profielen en attributen vinden die ze leuk vinden. Aan de andere kant is onder de consumenten die de gebruikelijke verkooppunten bezoeken, in de meeste gevallen prijs het belangrijkste aankoopcriterium ten koste van de kwaliteit.

Geboren in Madrid op 24 augustus^th In 1973 behaalde Maxi een diploma in chemische wetenschappen aan de Universidad Autónoma de Madrid, waar hij zich specialiseerde in landbouwchemie.

Net na het afronden van zijn studie begon hij te werken voor een bedrijf in de oliesector, met name in de sectie van Near Infrared (NIR) -apparatuur die wordt toegepast bij het vervaardigen van olijfolie van eerste persing. Dit was echter niet waar zijn relatie met dit product begon, aangezien zijn familie eerder een aantal landgoederen in Toledo had beheerd. In deze provincie bezit hij samen met César Cólloga ook zijn eigen bosjes.

Zijn werk als proever op een analytisch smaakpanel valt ook op op zijn cv, een functie die hij bekleedde voordat hij Arco Agroalimentaria oprichtte. Na de oprichting van het bedrijf begon hij met het trainen van andere bedrijven en smaakpanels.

Het waren precies deze bekwaamheden die hem in staat stelden om als deskundige proever deel te nemen aan verschillende internationale wedstrijden. Alleen al dit jaar heeft hij meegewerkt aan de wedstrijden die werden georganiseerd door het Duitse tijdschrift Der Feinschmecker, de Italiaanse gids Flos Olei, de Oil China-beurs, zoals evenals de Italiaanse beurzen, Sol en Medoliva.

Maxi draagt ​​ook bij aan de ​"Taste Panel ”sectie van OLIVARAMA, met een volledige sensorische analyse van de oliën.

Een extra maagd: De hoogste kwaliteit olie, degene die nog aan de olijfboom zit.
Een olijfvariëteit: Allemaal, als en wanneer ze goed gemaakt zijn.
Een landschap met olijfgaarden: De olijfgaarden van Ibiza.
Een restaurant met een bijzondere interesse in olijfolie: El Olivar de Moratalla (Murcia).
Een gerecht met extra vierge olijfolie: Brood met een vers geëxtraheerde goede extra vierge.
Een wens voor extra vierge olijfolie: Om het de positie in te nemen die het verdient.