Olive Lace Bug draagt ​​bij aan oogstproblemen voor Australische boeren

Producenten in heel Australië anticiperen op gemengde resultaten terwijl de olijvenoogst van 2024 van start gaat, waarbij sommige te maken krijgen met verdere complicaties als gevolg van een wijdverbreide besmetting met kantwantsen.

De olijf kant bug (Froggattia olivinia) is een Australisch inheems sapzuigend insect dat zich voedt met de onderkant van bladeren. De afgelopen jaren zijn de insecten overgegaan van inheemse planten uit de olijvenfamilie naar Olea Europa, de wetenschappelijke naam voor de olijf.

"Ernstige plagen kunnen bomen ontbladeren en zelfs jonge bomen doden”, zegt Robert Spooner-Hart, universitair hoofddocent toegepaste entomologie en gewasbescherming aan de Western Sydney University.

Spooner-Hart werkt samen met de olijvenindustrie in Australië en Europa volgens geïntegreerde plaagbestrijdingsstrategieën (IPM), waarbij alleen pesticideninterventie wordt gebruikt wanneer dat nodig is en de minst milieuverstorende methoden worden gebruikt.

Terwijl olijfkantwantsen zijn gemeld in olijfgaarden in Zuid-Afrika, Pakistan en Noord-India, zei Spooner-Hart dat die in Australië een andere soort is.

"Onze soort komt oorspronkelijk uit de oostelijke staten New South Wales en Queensland, maar heeft zich nu verspreid naar alle olijvenproducerende staten, voornamelijk door verplaatsing van aangetaste planten”, aldus Spooner-Hart, waarbij de plaag werd gerapporteerd in Victoria, Zuid-Australië, West-Australië en Tasmanië.

"Het wordt beschouwd als de belangrijkste plaag van olijveninsecten in Australië”, voegde hij eraan toe olijf fruitvlieg, olijfmot en olijftrips komen niet voor op het eiland. ​"Olijfzwarte schaal is een veel voorkomende, maar minder belangrijke plaag”, aldus Spooner-Hart.

Gebaseerd op een recent gesprek met een teler in het noorden van Victoria, voegde Spooner-Hart daaraan toe ​"het is daar duidelijk dat olijfkantinsecten ook as hebben gebruikt (Fraxinus excelsior, ook in de olijvenfamilie Oleaceae) als gastheer.”

Amanda Bailey, bestuurslid van de Australian Olive Oil Association, bevestigde dat de olijfkantwants dit seizoen een probleem is.

"Gedurende het groeiseizoen komen er regelmatig nieuwe plagen voor”, zegt ze. ​"In extreme gevallen hebben sommige bosjes bomen ontbladerd als gevolg van olijfkantwantsen.”

Ze voegde eraan toe dat de stress en schade aan bomen veroorzaakt door de olijfkantwants de plant twee tot drie seizoenen uit productie zou kunnen doen vallen, en zelfs nog langer als de bomen onbehandeld blijven.

Bailey zei dat de omstandigheden dit seizoen perfect zijn geweest voor olijfkantinsecten. ​"In sommige gebieden heeft de regen ervoor gezorgd dat telers dit probleem niet konden aanpakken, omdat de grond te drassig was om de apparatuur de bosjes in te krijgen”, legt ze uit.

Ondertussen vertelde Ian Buchanan, de eigenaar van Jandra Olive Farm nabij Eurobin in Victoria Olive Oil Times zijn boerderij heeft dit jaar feitelijk zijn oogst verloren.

"Het zou een langzaam jaar worden – we hebben drie goede oogsten op rij gehad – maar de kantwantsbesmetting heeft al onze bomen uitgeroeid”, zei hij.

"Uit ervaringen uit het verleden betekent dit dat, hoewel er nog steeds olijven zichtbaar zijn aan bladloze bomen, er zich geen olie meer zal ophopen”, legt Buchanan uit. ​"Ik verwacht ook dat de volgende oogst in 2025 slecht zal zijn, omdat de bomen hun best zullen doen om te herstellen. De oogst van 2026 mag dan spectaculair zijn, maar dat is nog ver weg.”

Als gevolg van de plaag was Buchanan van plan dit jaar een hele oogst olijven te kopen om te malen ​"om het bedrijf draaiende te houden.”

De olijfkantwants teisterde echter het bos waar hij de olijven zou hebben gekocht, en hij verwachtte dat ze ook hun oogst zouden verliezen.

Voor zover hij weet, gelooft Buchanan dat Jandra zich bevindt in een gebied van 1,000 vierkante kilometer waar de meeste olijfboomgaarden volledig besmet zijn. ​"Het zou heel goed uitgebreider kunnen zijn dan dat, maar ik heb er geen extra berichtgeving in de media over gezien”, zei hij. ​"Ik weet dat het slecht is in West-Australië.’

Buchanan volgde de gebruikelijke preventieve maatregelen om de olijfkantwants af te weren, maar hij zei dat de insecten zich deze tijd van het jaar anders gedroegen en erin slaagden te overleven.

"Normaal gesproken zijn we bekwaam in het bestrijden van de olijfkantwants”, legt hij uit. ​"We krijgen er elk jaar mee te maken bij kleine uitbraken.”

Hij zei dat spotspuiten de beste praktijk is, wat hij meestal doet in een open voertuig met een kleine tank.

"Mijn oog is getraind om clusters vanuit een bewegend voertuig te zien”, zei hij. ​"We hebben maar 750 bomen, dus één persoon kan er mee omgaan. Meestal zien we het ook als eerste bij schildwachtbomen (gecontroleerd op de vroege detectie van schadelijke insecten) aan de rand.”

Maar nu zijn de dingen veranderd.

"Dit jaar vonden de uitbraken plaats in het midden van mijn weilanden, wat aangeeft dat de insecten met succes hebben overwinterd”, zei hij. ​"Normaal gesproken hebben we het te koud voor de olijfkantwants om de winter te overleven; het komt oorspronkelijk uit het warmere noorden. Deze winter hadden we voor het eerst in tien jaar bevroren olijven; het was ongewoon koud.”

Buchanan zei dat dit erop wijst dat deze insecten zich hebben aangepast aan de kou. ​"Ik denk dat dit ook wordt aangewakkerd door de ongewoon vochtige zomer die we hebben gehad. De luchtvochtigheid was zwaar, zei hij.

Na het spotspuiten in het voorjaar deed Buchanan dit in januari opnieuw, voordat hij een bedrijf inhuurde om het hele bos twee keer te stralen.

"We hebben zeker veel van de insecten gedood, maar ze herstelden zich weer”, zei hij. ​"Eigenlijk is het mij alleen maar gelukt om het eindresultaat een paar weken uit te stellen.”

Buchanan observeerde ook de aanwezigheid van de olijfkantwants in volwassen essen in de regio.

"Je kunt rondrijden en er olijfkantwantsen in zien. Hoewel eigenaren van olijfgaarden misschien geïnteresseerd zijn in het bestrijden van deze insecten, zullen openbare bomen in parken en langs de weg dat niet zijn,” zei hij. ​"Het is dus moeilijk te beheersen.”

Hij voegde eraan toe dat een andere complicerende factor is dat eigenaren van sierolijfbomen en hobbyboeren de plagen misschien niet opmerken, wat een toevluchtsoord voor kantwantsen blijkt te zijn en uitbraken moeilijk te voorkomen is.

"Bij mij in de buurt zijn drie van dergelijke bosjes, die allemaal elk jaar zwaar worden geteisterd door olijfkantwantsen, ‘zei Buchanan. ​"Het is onvermijdelijk dat sommige van die uitbraken mijn kant op komen.”

Volgens Spooner-Hart beïnvloeden twee belangrijke klimatologische omstandigheden de verspreiding van de kantwants.

"Hete, droge omstandigheden veroorzaken een hoge sterfte in de jonge nimfenstadia (het ontwikkelingsstadium tussen een pop en een volwassen insect), vooral in de rupsen (pas uitgekomen insecten),” zei hij. ​"Omgekeerd resulteren milde en vochtige omstandigheden in hoge overlevingskansen tot in de volwassenheid.”

"Droge omstandigheden, vooral in niet-geïrrigeerde gewassen, zorgen ervoor dat bomen meer gestrest zijn en minder goed in staat zijn om schade door insecten te verdragen”, aldus Spooner-Hart.

Twee jaar La Niña tijdens de oogstjaren 2021/22 en 2022/23 in Oost-Australië, gevolgd door een ongebruikelijke El Niño waarin het klimaat zich meer heeft gedragen zoals tijdens La Niña, kan ook bijdragen aan de verspreiding van de insecten.

"We hebben omstandigheden gehad die geschikt zijn voor het overleven van insecten en de opbouw van plagen”, aldus Spooner-Hart. ​"Mildere winters helpen waarschijnlijk ook bij het vergroten van het aantal overwinterende volwassenen en zelfs bij de ontwikkeling van eieren gedurende deze periode.”

Tijdens de warmere winter verloren veel bomen niet al hun bladeren, waardoor meer nimfen konden overleven.

"De afgelopen twee jaar hebben verschillende locaties, vooral in het oosten van Australië, zware insectenplagen gemeld”, aldus Spooner-Hart. ​"Dit komt waarschijnlijk door een combinatie van deze omstandigheden.”

Spooner-Hart raadt aan om bosjes vanaf het midden van de lente regelmatig te monitoren om de opkomst van de eerste cohort kantwantsen te detecteren. Er zijn meestal drie cohorten in een seizoen.

Dit is van cruciaal belang in het beheerplan. ​"Ze zijn op dit moment het meest kwetsbaar als kruipende (jonge nimfen) en reizen niet, maar blijven in gezellige clusters, 'zei Spooner-Hart. ​"Oorspronkelijk beginnen de plagen op hotspots, die onder controle kunnen worden gehouden.”

De andere strategie bestaat uit effectief getimede pesticidetoepassingen gericht op nieuw opkomende nimfen in het eerste cohort.

"In Australië zijn een aantal pesticiden geregistreerd tegen de olijfkantwants, waaronder organische opties zoals kaliumzepen en andere die zijn ontworpen om in IPM-programma's te passen, 'zei Spooner-Hart.

"We hebben substantieel bewijs dat een of twee goed getimede toepassingen zeer effectief zijn voor een of meer seizoenen”, voegde hij eraan toe. ​"Ze zijn niet erg ontwrichtend voor het ecosysteem en het is onwaarschijnlijk dat ze zullen resulteren in problemen met de resistentie tegen pesticiden.”

Het snoeien van de bomen om een ​​meer open bladerdak te creëren is een andere strategie voor het verwijderen van olijfkantwantsen in kleine bosjes, vooral als de hotspots onder controle zijn.

Buchanan zei dat ze begonnen zijn met het doorvoeren van enkele veranderingen in hun activiteiten om beter bestand te worden tegen de olijfkantwants. Naast het spuiten aan het begin van de lente, voert hij ook enkele proeven met roofinsecten uit.

Hoewel de verspreiding van de kantwants goed is ingeburgerd in Victoria, zegt Stephen Tham, de mede-eigenaar van Kaap Schanck Olive Estate op het zuidelijke Mornington-schiereiland, zei dat het ongedierte hun bosjes nog niet had bereikt.

"Bioveiligheid door het beperken van bezoekers tot het bos is de belangrijkste verdedigingslinie”, zei hij. ​"De olijfkantwants verspreidt zich mogelijk op grote schaal via de geïnfecteerde bladeren en ander plantmateriaal van bezoekers en landarbeiders, gedeelde machines en misschien contractoogst en -verwerking.”

"We hebben de afgelopen zes jaar geen contractarbeiders meer in dienst en hebben alleen onze vaste landarbeiders, en mijn zus en echtgenoot, tijdens de oogst, waardoor we het risico op kruisbesmetting tot een minimum hebben beperkt”, besluit hij.