Studie voorspelt de verspreiding van xylellapathogeen in olijfbomen

Xylella fastidiosa is een ziekteverwekker die zich door Europa verspreidt en een ernstige bedreiging vormt voor de overvloedige olijfbomen.

De ziekteverwekker, die ooit exclusief voor Amerika was, werd in 2013 in Italië gevonden. Sindsdien heeft het zijn weg door Zuid-Italië geteisterd en bijna 60,000 hectare olijven vernietigd. Boeren in heel Zuid-Italië en het Middellandse-Zeegebied maken zich zorgen Xylella fastidiosa kan ernstige economische schade aan deze gebieden veroorzaken, aangezien olijven en de bijbehorende producten tot hun meest populaire landbouwproducten behoren.

Een team van ecologen van het Centre for Ecology & Hydrology (CEH) in het VK heeft een studie uitgebracht waarin ze een wetenschappelijk model construeerden dat mogelijk kan voorspellen hoe en waar Xylella fastidiosa zich zal verspreiden. Dit kan een game-changer zijn en boeren in staat stellen om preventieve bufferzones te helpen creëren.

De hoofdauteur en theoretisch ecoloog bij CEH, Steven White, zei dat het moeilijk is te voorspellen hoe en waar Xyllela fastidiosa zich zal verspreiden. ​"grotendeels te wijten aan biologische en ecologische verschillen tussen waar de stam binnendringt en waar deze is ontstaan." Een andere reden tot zorg is dat er soms een groot tijdsverloop zit tussen het moment waarop een olijf besmet raakt en het moment waarop deze symptomen begint te vertonen, waardoor boeren onbedoeld geïnfecteerde planten over het hoofd zien, waardoor de ziekte zich verspreidt.

De studie richtte zich op modellen van controlezones die in gebruik zijn in Apulië, Italië. Het team ontdekte dat hoewel het verbreden van bufferzones het risico op infectie voorbij de controlezone verlaagde, het misschien niet helemaal effectief is in het stoppen van de verspreiding van Xylella; dit was het geval omdat bepaalde besmettelijke insecten tussen de verschillende locaties konden reizen. En hoewel sommige ziektepreventiemaatregelen zoals onkruidverwijdering en het gebruik van insecticide vrij eenvoudig zijn, zal het een grotere uitdaging zijn om te voorkomen dat landbouwvoertuigen ziekteverwekkers worden.

De studie liet ook doorschemeren dat er een verscheidenheid aan andere planten dan olijfbomen kan zijn die als vectoren kunnen dienen, waarvan er vele vrij algemeen zijn in Zuid-Italië en de Middellandse Zee. Deze omvatten mirtebladmelkkruid, kustrozemarijn, amandel en oleander.

Het CEH-model suggereerde zelfs dat het infectierisico tot acht keer hoger zou kunnen stijgen als er geen rekening wordt gehouden met alternatieve waardplanten en van landbouwpercelen wordt verwijderd. Daarom benadrukte het team dat het essentieel is om ook andere waardplanten in de betreffende gebieden te bestuderen en te identificeren; dit kan via meer experimenten en veldwerk.

Het model dat door het CEH-team is gebouwd, probeert te recapituleren hoe de ziekte zich verspreidt. Het team gebruikte vervolgens hun nieuwe model om een ​​nieuw regelprogramma voor bufferzones uit te testen; hun werk zou beleidsmakers binnen de Europese Unie kunnen helpen om verstandigere en effectievere beslissingen te nemen over inspanningen op het gebied van ziektebestrijding.

Uit het onderzoek bleek dat de breedte van preventieve bufferzones ​"van cruciaal belang” om te voorkomen dat de ziekte zich naar het noorden verspreidt; eerder gemaakte bufferzones bleken onvoldoende breed ​"in verhouding tot de verspreidingsafstanden.”

Voor de toekomst heeft het team aanvullende financiering ontvangen van de Europese Unie. Ze zullen hun studie voortzetten en hun model uitbreiden om het hoofd te bieden aan inperking, bewaking en de eliminatie van recente uitbraken van Xylella fastidiosa.

• EurekAlert


• Springer