Oude olijfgaarden op Capri zijn reservoirs van biodiversiteit

A studies van de eeuwenoude olijfbomen op Capri heeft geleid tot de ontdekking van voorheen onbekende olijfvariëteiten en andere interessante inzichten in de ouderdom en oorsprong van de monumentale bomen die op het Italiaanse eiland groeien.

Het onderzoek, gepubliceerd in Scientia Horticulturae door het Instituut voor Biowetenschappen en Bioresources van de Nationale Onderzoeksraad (IBBR-CNR) van Perugia, volgde op meer dan een decennium van onderzoek restauratie werkzaamheden gedaan door L'Oro di Capri in de verlaten olijfgaarden op het westelijke deel van het eiland.

"Ons onderzoek richtte zich voornamelijk op de eeuwenoude bomen, volgens de aanwijzingen ontvangen door de technische commissie van de vereniging”, vertelde Soraya Mousavi, de leider van de onderzoeksgroep. Olive Oil Times. ​"We hebben 67 monsters verzameld van 27 monumentale olijfbomen.”

De onderzoekers verzamelden monsters van het bladerdak en de onderstam. ​"Meestal analyseren we deze twee delen van de eeuwenoude bomen afzonderlijk om te detecteren of er entingsscenario's zijn, 'zei Mousavi.

Van 13 bomen werden echter alleen kroonmonsters genomen waar een kleine stam uit de oorspronkelijke stronk ontsproot of de bomen als struiken groeiden.

Uit de moleculaire identificatie bleek dat de meeste monsters genetisch identiek zijn aan de variëteit Dritta di Moscufo, afkomstig uit de centrale Italiaanse regio Abruzzo.

In twee olijfbomen, waarvan het bladerdak tot de variëteit behoort, zijn enten gevonden, terwijl de meeste bomen klonaal vermeerderd bleken te zijn.

De genotypen van een kleinere groep monsters waren identiek aan de Throumbolia-variëteit, die voornamelijk op het Griekse eiland Kreta werd geteeld.

Bovendien werden de genetische profielen van Itrana, Frantoio en Leccino in enkele andere bomen aangetroffen.

"Een interessante bevinding is de detectie van 21 oude genotypen die uniek bleken te zijn na vergelijking met 475 olijfcultivars wereldwijd”, aldus Mousavi. ​"Dit alles resulteert in een aanzienlijke genetische diversiteit op het eiland.”

Het plantenmateriaal werd gegenotypeerd met behulp van herhalingsmarkers met een enkele sequentie, die op grote schaal worden toegepast voor cultivarkarakterisering in de meeste olijfkiemplasmacollecties.

Nu zullen de gedetecteerde genotypen de IBBR-CNR-collectie verrijken, die een database met meer dan 5,000 genetische profielen en een olijf-DNA-opslagplaats met meer dan 10,000 monsters omvat.

De database en repository vertegenwoordigen fundamentele referentiepunten voor kiemplasmabanken op nationaal en internationaal niveau.

"Nadat we bomen van de Throumbolia-variëteit hadden gevonden, zijn we in de geschiedenis van de olijventeelt op het eiland gedoken om te begrijpen hoe en wanneer deze planten arriveerden”, aldus co-auteur Roberto Mariotti. ​"Documenten van onze collega’s die de geschiedenis en archeologie van het eiland bestuderen, getuigen ervan dat de olijventeelt 500 jaar geleden al werd beoefend.”

"De aanwezigheid van Griekse mensen wordt al in de oudheid op het eiland bewezen”, voegde hij eraan toe. ​"We kunnen veronderstellen dat ze variëteiten introduceerden en cultiveerden die destijds interessant leken voor handel of andere doeleinden, vooral gezien het feit dat Thrumbolia een variëteit is met grote vruchten.”

Ondertussen werden waarschijnlijk bomen van de Dritta-variëteit naar het eiland gebracht door broeders van het Moscufo-klooster in de provincie Pescara, Abruzzo.

Bovendien hebben vogels mogelijk een rol gespeeld bij de verspreiding van de andere olijfgenotypes op het eiland.

"De olijfbomen zijn zowel vermeerderd door degenen die naar het eiland zijn verhuisd en de bomen van andere plaatsen met zich meebrachten als geboren uit zaden die zijn verspreid door vogels, vooral migranten”, zegt co-auteur Saverio Pandolfi.

"Vaak is het dankzij deze factoren gemakkelijk om een ​​rijke genetische diversiteit te vinden in de olijfbomen die wijdverbreid zijn op eilanden”, voegde hij eraan toe. ​"Vogels halen de zaden van een andere plaats, bewaren ze in hun maag of gewassen [een deel van het spijsverteringskanaal dat wordt gebruikt voor de opslag van voedsel vóór de vertering] en laten ze uiteindelijk vallen.”

"Hun spijsverteringssysteem creëert ideale omstandigheden voor de ontwikkeling van de zaden, die vervolgens op natuurlijke wijze worden bevrucht en, eenmaal op de grond, zeer snel ontkiemen”, vervolgde Pandolfi. ​"Wat de oorsprong ook is, van mensen of vogels, de genetische uniciteit van deze planten maakt ze bruikbaar voor de komende onderzoeken.”

Radiokoolstofdatering schat dat twaalf monumentale bomen op het eiland tussen de 12 en 100 jaar oud zijn.

Dit is een bewijs dat de teelt en domesticatie van olijfbomen lange tijd heeft geduurd voordat de olijfgaarden in de afgelopen eeuw werden verlaten en uiteindelijk werden teruggevonden door L'Oro di Capri.

"Het identificeren van voorheen onbekende oude genotypen, die zich vertalen in nieuwe olijfvariëteiten waarover we beschikken, is van groot nut als het gaat om het vinden van oplossingen voor de huidige mondiale landbouwproblemen”, aldus Mariotti.

"De eigenschappen die de bomen al honderden jaren resistent maken in deze specifieke omgeving kunnen worden benut de problemen van vandaag aan te pakken, waarbij bijzondere aandacht wordt besteed aan het urgente probleem van klimaatverandering, wat een grote invloed heeft op de opbrengst van de olijfbomen.”

Tegenwoordig kunnen de unieke genotypen die op het eiland worden aangetroffen, worden gebruikt komende veredelingsprojecten. In agronomische termen zouden de olijfbomen kunnen worden vermeerderd en getest op ecologische en biologische stress.

"Deze bomen vertegenwoordigen inderdaad een nuttig genetisch reservoir dat kan worden gebruikt om nieuwe en opkomende ziekten aan te pakken”, aldus Pandolfi. ​"Daarom hebben ze een grote waarde als het gaat om het behoud van genetisch materiaal.”

In de conclusies van het onderzoek benadrukten de onderzoekers hoe mensen aanzienlijk hebben bijgedragen aan de drastische afname van de olijvendiversiteit op alle niveaus, van ondersoorten tot cultivars.

Ze geloven dus dat het nu is ​"verplicht” om de overblijfselen van oude genotypen op te halen, te beginnen met de studie van monumentale olijfbomen en hun onderstammen, en om de biodiversiteit van de eeuwenoude olijfboomgaarden over de hele wereld te behouden.

"We weten niet veel over het agronomische gedrag van deze olijfbomen, en nu is het doel om dit aspect te begrijpen,” zei Pandolfi. ​"Het is belangrijk om een ​​database bij te houden met alle verzamelde informatie, inclusief hun locatie en foto's. Dit zal ook helpen bij het creëren van een oleotoeristische route waarlangs bezoekers wetenschappelijk gevalideerde informatie kunnen vinden.”