De rol van meeuwen bij de verspreiding van olijfzaden over de Balearen

De verspreiding van de olijfboom over de Balearen is nauwer verbonden met de bloeiende lokale meeuwenpopulatie dan eerder werd gedacht. studies duidt op.

Onderzoekers ontdekten dat deze vogels aanzienlijk bijdragen aan de verspreiding van olijfzaden, die in de put worden aangetroffen, over de Middellandse Zee-archipel, waarbij sommige zaden aanzienlijke afstanden afleggen.

Vogels die zich voornamelijk voeden met fruit, bekend als frugivoren, spelen een cruciale rol bij de verspreiding en kieming van verschillende plantensoorten. Deze vogels zijn echter relatief zeldzaam op de Spaanse eilanden.

Meeuwen worden traditioneel niet als planteneters beschouwd en eten meestal insecten, vissen, ongewervelde zeedieren en kleine zoogdieren.

Toch ontdekte een internationaal team van wetenschappers die de rol van de meeuwen bij de zaadverspreiding onderzochten dat de vogels bijdroegen aan de verspreiding over lange afstanden van lokale olijfzaden, waardoor mogelijk de kolonisatie en uitbreiding van de variëteit werd vergemakkelijkt.

In een recente studie gepubliceerd in de Journal of Biogeography onderzochten de onderzoekers het gedrag van de geelpootmeeuw (Larus Michaelis) en twee soorten olijven: de binnenlandse Olea europaea en het wild Olea europaea sylvestris.

"De twee vlezige fruitecotypes vertonen verschillende vruchtgroottes en ruimtelijke verdelingen”, schreven de onderzoekers. ​"Grote binnenlandse olijfbomen worden voornamelijk aangetroffen in de olijfvelden van door mensen bewoonde gebieden, terwijl de kleinere wilde olijfboom, een dominante soort in het Middellandse-Zeegebied, wijd verspreid is in de wilde gebieden (maquis) van de Balearen.”

Het team onderzocht alle vier de grote eilanden van de archipel en bezocht omliggende kleine eilandjes.

Ze creëerden nieuwe ruimtelijke datamodellen die GPS-trackinggegevens, darmpassagetijd en levensvatbaarheid van zaden combineren. Dat leidde tot de ontwikkeling van modellen voor zaadverspreiding.

Gecontroleerde meeuwen aten olijven op het ene eiland, verhuisden vervolgens naar een andere locatie en scheidden daar de zaden uit.

Door het gedrag van meeuwen te monitoren, constateerden de onderzoekers dat gedomesticeerde olijfzaden werden verspreid tot een maximale afstand van 12.57 kilometer, terwijl wilde zaden tot 7.67 kilometer reikten. Sommige olijfzaden werden in zee gedropt.

Meeuwen hadden de neiging om gedomesticeerde olijfzaden van grotere naar kleinere eilanden te transporteren, waar meeuwenkolonies verblijven, terwijl wilde olijven in meer gevarieerde richtingen werden verspreid.

Op de Balearen zijn verschillende olijfcultivars te vinden, en de olijventeelt heeft waarschijnlijk een lange traditie in de archipel. daterend uit de Romeinse overheersing in de 2^nd eeuw voor Christus. Duizenden jaren oude olijfbomen zijn op verschillende locaties te vinden, vooral op Mallorca.

De onderzoekers benadrukten dat zeevogels cruciale componenten zijn van eilandecosystemen, en dat hun dagelijkse bewegingen de plantengemeenschappen kunnen beïnvloeden door de stikstofbeschikbaarheid in de bodem te vergroten via voedseltransport of zeevogelguano.

Hoewel de voedingsgewoonten van meeuwen grotendeels afhankelijk zijn van de verdeling van de hulpbronnen, waren er voorheen geen gegevens over hun effectiviteit of de afstanden die ze afleggen als zaadverspreidingsmiddel.

Volgens de onderzoekers onderstreept de studie het belang van meeuwen als vectoren voor de verspreiding over lange afstanden van olijven en ander ontpit fruit in eilandecosystemen, waar gespecialiseerde grote frugivoren ontbreken.