Herontdekking van de oorsprong van olijfolie in Turkije

De productie van olijfolie dateert uit de prehistorie in Turkije. In de moderne tijd is de consumptie van olijfolie in Turkije echter lager geweest dan in andere mediterrane landen. En nu is het tijd dat de geschiedenis zich herhaalt, want olijfolie wordt herontdekt in Anatolië.

Het zou zo zonde zijn om Anatolië niet te noemen, als we het hebben over de geschiedenis van olijfolie. In feite heeft Anatolië altijd bestaan ​​als onderdeel van de olijfoliecultuur, maar de Griekse kant van de Egeïsche kust stond op de voorgrond. En toch kunnen de recente onderzoeken het fortuin van dit land op dit punt veranderen.

De archeologische opgravingen in Urla (een district van de provincie Izmir aan de Egeïsche Zeekust van Turkije) onthulden de 2500 jaar geschiedenis van de archaïsche stad Klazomenia. Opgericht door de Ioniërs in de 10^th eeuw voor Christus organiseerde Klazomenia rond 6 de olijfolieproductie^th eeuw voor Christus In dat geval waren de Klazomeniërs misschien de eersten die de technologie van een continu productiesysteem gebruikten met stenen cilinders die rond een spindel liepen om olijven te pletten. Klazomenia was voor die tijd ongetwijfeld de olijfolie-hemel voor het produceren en verhandelen van olijfolie. Gelegen op 38 km ten westen van Izmir, kunnen Klazomenia en de gerestaureerde olijfoliewerkplaats worden bezocht in Urla.

Dus waarom is in de moderne tijd de olijfolieconsumptie in Turkije lager geweest dan die van andere mediterrane landen? Er zijn verschillende redenen voor dit probleem, zoals de hoge prijsstelling, maar een gebrek aan binnenlandse productie is zeker geen oorzaak. Tegenwoordig wordt er in Turkije olijven verbouwd in de 45% van het land, dat bestaat uit ongeveer 36 steden en 71% ervan, vindt plaats aan de kust van de Egeïsche Zee. Van dit totaal wordt 70.6 procent gebruikt voor olijfolie. Over het hele land zijn er ongeveer 850 olijfoliefabrieken die meer dan 270,000 ton olijfolie produceren. Dit alles plaatst Turkije als de vijfde grootste producent van olijfolie ter wereld, net achter Tunesië, en verdringt Syrië.

Turkije produceert 5 procent van 's werelds olijfolie, terwijl het slechts 2 procent verbruikt. Gelukkig heeft de National Olive and Olive Oil Council (UZZK) onlangs aangekondigd dat de olijfolieconsumptie de afgelopen vijf jaar met 40 procent is gestegen tot 1.4 kg per persoon. Vergeleken met de afgelopen jaren waarin het verbruik tussen 1.0 en 1980 1989 kg/persoon was, kan de situatie als veelbelovend worden beschouwd. Maar het is natuurlijk nog niet genoeg als het gemiddelde verbruik van de Europese Unie 4.5 kg per persoon is.

Hoewel de statistieken de waarheid kunnen vertellen, heeft de olijfoliecultuur in Turkije diepere verhalen dan de cijfers. Allereerst is Turkije het enige land dat een speciale categorie in zijn keuken heeft voor ​"gerechten gemaakt met olijfolie.” Als een van de rijkste en oudste keukens ter wereld, is de Turkse keuken het hart en de ziel van de Oost-mediterrane keuken. Eten gekookt in olijfolie is een onmisbaar onderdeel van deze keuken en sommige van deze heerlijke gerechten zijn dat ook Zeytinyağlı Yesil Fasulye (snijbonen in olijfolie), Imam Bayıldı (aubergine wordt gesneden en gevuld met ui, groene paprika/ koud geserveerd), Zeytinyağlı Kuru Fasulye (snijbonen in olijfolie), Olijfolie Artisjok (artisjok gekookt met stukjes aardappelen, wortelen en erwten).

Welnu, in Turkije wordt olijfolie niet alleen gebruikt bij het koken. Er zijn zeker zoveel gezonde voordelen van olijfolie, zoals een schoonheidsproduct, maar het zou je verbazen als je meer te weten komt over de andere toepassingen ervan. Heb je ooit gehoord van het Turkse olieworstelen? Het is een van de meest populaire traditionele sporten in Turkije, waarbij de worstelaars zich voor het worstelen insmeren met olijfolie. Ze dragen een strakke korte leren broek genaamd ​"Kispet” gemaakt van waterbuffelleer met een gewicht van ongeveer 13 kilogram terwijl ze worstelen met hun geoliede lichamen. Het is gebruikelijk in het hele land, maar het beroemdste toernooi heet ​"Kirkpinar” vindt plaats in Edirne. Het is als een grote kermis met muziek en feesten die doorgaat tot de ochtend. De geschiedenis van olieworsteltoernooien gaat terug tot het Perzische tijdperk rond 1065 voor Christus en toch vinden mannen nog steeds de perfecte ​'balance' voor het winnen in deze zeer moeilijke en interessante sport. de 649^th editie van historische Kirkpinar-olieworstelingen vond plaats eind juni 2010. Het duurde een week en alleen op de eerste dag werd ongeveer 500 kg olijfolie gebruikt om de lichamen van de worstelaars te bedekken.

Tegenwoordig proberen alle olijfolieproductiebedrijven en verschillende verenigingen in het land de lat hoger te leggen voor zowel consumptie als productie. De Nationale Olijf- en Olijfolieraad is een van de belangrijkste organisaties in Turkije die helpt bij de ontwikkeling van de olijfolie-industrie en -cultuur. Nadat Turkije in 1998 de Internationale Olijfolieraad verliet, werd in 2002 de Nationale Olijfolieraad (UZZK) georganiseerd en in 2007 officieel opgericht. Ook de Turkse overheid steunt de sector en hopelijk zal het bewustzijn zich blijven ontwikkelen. Om het lange verhaal kort te maken: het lijkt erop dat de wonderbaarlijke olijfolie wordt herontdekt in zijn thuisland Anatolië.