Duurzame EVOO-productie hergebruikt alle bijproducten

Tijdens de laatste dagen van activiteit van dit seizoen voor veel Italiaanse fabrieken, ontmoetten we de directeur van de Geassocieerde Toscaanse Olijventelers (Olivicoltori Toscani Associati), om te praten over recente verbeteringen in duurzame extractiemethoden voor olijfolie.

"In 2012 hebben we besloten om een ​​nieuw productiesysteem in te voeren, omdat we begrepen dat dit de mogelijkheid biedt om een ​​duurzame aanpak te volgen, waarbij we de bijproducten van de olijfolie-extractie hergebruiken”, legt Giampiero Cresti uit. ​"We zijn begonnen met het ombouwen van de driefasenmethode die we al jaren gebruiken in de tweefasentechnologie.”

Meestal wordt in gebieden zoals Toscane, in de driefasenmolen, tussen de 30 en 40 procent water aan de olijvenpasta toegevoegd voor verdunning. In het tweefasenproces is water niet meer nodig en dat betekent zowel kostenbesparing voor het bedrijf als het behoud van zoet water. Zonder het toegevoegde water is olijfolie rijker aan polyfenolen die in water oplosbare verbindingen zijn.

Tijdens dit proces worden olijven geplet en, na malaxatie, wordt de pasta naar de karaf gestuurd en gescheiden in twee fasen: olijfolie en een zeer nat afvallen.

Op dit punt worden de fragmenten van olijfpitten gescheiden van de rest van de olijven, om te worden gebruikt als biomassa die qua kwaliteit vergelijkbaar is met pellets van hoge kwaliteit, legt Cresti uit. ​"Een onderdeel gebruiken we direct in de fabriek en de rest verkopen we aan bedrijven die het verhandelen als materiaal voor verwarmingssystemen.”

Olijfpitten bieden niet alleen een lagere prijs en een hogere calorische waarde dan gemiddelde pellets (volgens sommige producenten 7,78 kWh/kg), maar verminderen ook de vorming van rook en as aanzienlijk.
Bovendien, benadrukt Cresti, produceren de vochtige afvallen, door gecontroleerde anaërobe fermentatie in specifieke vergisters, een biogas dat methaan bevat, dat wordt gebruikt voor de productie van elektrische energie.

Deze productiecyclus levert uiteindelijk alle bijproducten voor hernieuwbare energie op: het proces eindigt zonder geproduceerd afval.

"We zijn een van de eersten geweest die het proces voor het hergebruik van het vochtige afvallen in Italië hebben gesystematiseerd, nu gebruiken verschillende fabrieken dit systeem”, zei Cresti. ​"Vanuit technisch oogpunt was het proces goed bekend en uitvoerbaar, maar het echte probleem was logistiek, toen de fabriek in een paar uur zoveel en moeilijk te beheren materiaal produceerde, was het risico een stof te hebben waarvan niemand wist hoe hij die moest maken. gebruik."

Maar de evolutie van het tweede deel van de procedure was de belangrijkste factor om uiteindelijk alle productieresten opnieuw te gebruiken. Dankzij de grote ontwikkeling van vergisters voor hernieuwbare energie in de afgelopen jaren, is dit pad mogelijk geworden en kan dit materiaal worden gebruikt voor de productie van biogas.

De verbetering van dit soort systemen – hernieuwbare energiebronnen die de uitstoot van stortgas verminderen en in het algemeen een zeer kleine ecologische voetafdruk in de atmosfeer uitoefenen – lijkt essentieel te zijn voor een milieuvriendelijke olijfolieproductie met lagere beheerskosten.

• Anaerobe vergisting kan een uitstekend hulpmiddel zijn om afval om te zetten in hernieuwbare energie; dus waarom gebruikt niet iedereen het? (Washington Staatsuniversiteit)