Extreme olijfteelt in Valle d'Aosta en Piemonte

"Ons avontuur begon ongeveer twintig jaar geleden ”, zei een van de eerste olijventelers in Valle d'Aosta. ​"Ik had een klein huis op een heuvel op het grondgebied van Donnas, omgeven door landerijen die voorheen werden ingenomen door wijngaarden, die steeds meer in de steek werden gelaten, ”merkte Dario Martinelli op. ​"De struik begon de terrassen te overwoekeren en op een gegeven moment, met het idee van een olijfgaard die zou hebben geholpen om het perceel te herstellen, dacht ik bij mezelf: laten we het proberen. "

Valle d'Aosta is een bergachtig gebied - het kleinste van Italië - ingesloten door de Alpen, met klimaat en bodemgesteldheid die ideaal zijn voor het telen van druiven. Vanwege het landklimaat leek de mogelijkheid om gewassen als olijven te verbouwen ondenkbaar totdat een groep gedurfde boeren besloot het te proberen.

In 1999 plantte onze boer een kleine olijfgaard. ​"Om erachter te komen welke de beste variëteiten waren voor deze weers- en bodemomstandigheden, begon ik met vijftien Leccino-planten omdat het zelfs in een hard klimaat goede resultaten zou moeten geven, ”dacht hij. ​"En die bleken in feite bestand te zijn tegen de kou en vorst van de beginjaren. "

De eerste oogsten waren niet eenvoudig, omdat olijven vaak in de sneeuw moeten worden geplukt. Desondanks bleef Martinelli meer land en olijfbomen toevoegen, waaronder verschillende planten van Frantoio ​"met een doel dat gewoon was gebaseerd op mijn koppigheid en overtuiging. "

Die eerste olijfbomen bevinden zich op 350 meter boven zeeniveau, op een steile helling die werd teruggevonden door de overgrootouders van de boer na een aardverschuiving. Ze creëerden paden en muren, en vele jaren later bleef hij muren bouwen en de terrassen vullen terwijl hij de struiken opruimde en mest verspreidde om de grond te verrijken.

"Destijds leek mijn werk onnodig en vruchteloos, maar ik werd gedreven door het verlangen om die olijfboomgaard te beheren en dat land weer tot bloei te zien komen, "zei hij, erop wijzend dat hij nu 180 gezonde olijfbomen beheert, verspreid over een perceel van bijna 5,000 vierkante meter (ongeveer 1 1/4 acres).

Martinelli vond andere boeren die geïnteresseerd waren in de olijventeelt. In het begin waren er maar weinigen die erin geloofden, maar geleidelijk kreeg het potentieel van de nieuwe activiteit grip. De eerste groep producenten creëerde het Vereniging van olijventelers uit Piemonte, dat momenteel meer dan 350 leden heeft uit onder meer de valleien van Canavese en Aostan Dora Baltea; het Ivrea Morainic Amphitheatre en de Monferrato Casalese en de Monviso-valleien.

Nu, in Valle d'Aosta, zijn er meer dan 3,000 olijfbomen waarvan de vruchten worden geplet in de molens van Settimo Vittone en Vialfrè, in Piemonte, vlakbij de grens.

"Voor de eerste oogsten moesten we warme kleren dragen, en de laatste keer met T-shirts, ”merkte Martinelli op, onthullend dat hij door het steeds vaker voorkomende goede weer nog meer gemotiveerd was om zijn doel na te streven.

De ervaring van deze boeren illustreert wat de wetenschap heeft bevestigd: de temperatuur in de Alpen is sinds het einde van de 2e eeuw met 1800 ° C gestegen, ongeveer tweemaal de gemiddelde stijging van het noordelijk halfrond.

"Sommige boeren zijn sinds eind jaren negentig begonnen met het planten van sporadische olijfbomen, omdat we in die tijd de perceptie hadden van bijzonder hete en droge zomerseizoenen, "zei Antonino De Maria, een expert in olijventeelt die heeft deelgenomen aan verschillende onderzoeksprojecten.

"Tussen Piemonte en Valle d'Aosta staan ​​momenteel ongeveer 250,000 olijfbomen, waarvan de meeste zijn geplant sinds het seizoen 2003-2004, ”merkte hij op en specificeerde dat temperatuurdalingen in 2005, 2006, 2007 en 2011 problemen veroorzaakten en in het seizoen 2011 - 2012 gingen veel olijfbomen verloren. Het Departement Landbouw van de Universiteit van Turijn heeft verschillende projecten uitgevoerd om te begrijpen welke variëteiten het meest geschikt zijn voor de klimaten van Piemonte en Valle d'Aosta.

"We zagen dat, naast Leccino en Frantoio, die in deze omgeving krachtig en productief kunnen zijn, bestuivers zoals Moraiolo en Pendolino geschikt zijn voor deze klimatologische omstandigheden, ”merkte hij op.

"Ook Leccio del Corno, Brisighella, Borgiona, Grignàn en variëteiten uit het noordoosten van Italië en Kroatië, zoals Bianchera en Drobnica, en de Carolea, wijdverspreid in het zuiden van ons schiereiland, kunnen goed en met een goede opbrengst worden geteeld. "

Hoewel de totale productie nog beperkt is, gaven de laatste oogsten in Valle d'Aosta en Piemonte, dankzij ideale weersomstandigheden, zeer goede resultaten op het gebied van volumes en kwaliteit.

"We hebben geweldige extra vierge olijfolie geproefd, met interessante geuren, die door de telers tegen aantrekkelijke prijzen worden verkocht, ”onthulde De Maria, eraan toevoegend dat de Consortium voor de bescherming van Piemonte en Valle d'Aosta Extra vierge olijfolie heeft gewerkt om de productie van de twee regio's te verbeteren, die nog jong maar veelbelovend is.