Hoe Italiaans eten zo Amerikaans werd als appeltaart

In zijn nieuwe boek, ​"Hoe Italiaans eten de wereld veroverde, ”John F. Mariani, correspondent voor eten en wijn schildknaap magazine, brengt de opkomst van een keuken in kaart via zijn intercontinentale metamorfose van provinciale boerengerechten tot de eetbare ambassadeur van een diaspora die zowel de high-end als low-end van uit eten gaan domineert. Hoewel Mariani's titel een mondiaal perspectief aangeeft, ligt de focus van het boek alleen op Italiaans eten in Amerika, en in het bijzonder hoe dat Italiaans-Amerikaans eten werd, een aparte soort die nog steeds Italië en de Italiaanse cultuur over de hele wereld vertegenwoordigt.

Amerika heeft een cultuur en keuken die grotendeels zijn gevormd door zijn immigranten, en de enorme golf van 5 miljoen Italianen die tussen 1880 en 1910 arriveerden, bracht ideeën met zich mee over voedsel dat het Amerikaanse eetlandschap volledig zou hervormen. Meer dan 80 procent van deze immigranten kwam uit het arme en landelijke zuiden van Italië, uit plaatsen als Sicilië en Campagna, waar ze weinig van restaurants wisten, maar een traditie hadden van eenvoudige, stevige gerechten die ze in hun geadopteerde land probeerden bij te houden met de schamele ingrediënten die voor hen beschikbaar waren.

Sinds 1860, toen het idee van restaurants populair werd in Frankrijk, en 100 jaar daarna, definieerde de Franse keuken uit eten gaan. Het was ingewikkeld en tijdrovend, een verfijnde wereld van raffinaderij die de ideeën van mensen vormde over wat uit eten ging. In deze context werden de kleine pizzawinkels en trattoria's die Italiaanse gerechten met een paar eenvoudige ingrediënten serveerden, beschouwd als louter boerenvoedsel, het voedsel van arme immigranten.

Na de Tweede Wereldoorlog begon de Italiaanse keuken door te dringen in de Amerikaanse keuken, door producten zoals de alomtegenwoordige ingeblikte pasta's van Chef Boyardee, en door de stijgende populariteit van Italiaanse restaurants dankzij Amerikaanse reizigers die terugkwamen uit Italië. Decennialang waren echte Italiaanse ingrediënten echter nog steeds niet verkrijgbaar in de VS. Tot de jaren tachtig was het bijvoorbeeld onmogelijk om in Amerika extra vierge olijfolie te krijgen.

Toen begon de Internationale Olijfolieraad het sponsoren en promoten van onderzoek naar de gezondheid ​"Mediterraans diëet." Dit viel samen met de Slow Food-beweging die uit Turijn opkwam en de nadruk legde op de ambachtelijke benadering van het maken van voedselproducten in Europese stijl. Tenslotte, olijfolie werd verspreid in de VS en Italiaans eten werd authentieker, iets dat, zoals Mariani zegt, voor Italianen zelf herkenbaar is als hun eigen keuken.

Nu zijn de regionale en microregionale verschillen in de Italiaanse keuken bekend bij Amerikanen en is olijfolie verkrijgbaar in elke supermarkt. Het idee van eenvoudig, authentiek Italiaans eten, bereid met ingrediënten van de hoogste integriteit, is de nieuwe standaard geworden voor uit eten gaan in Amerika, een die zo wijdverbreid is dat het moeilijk voor te stellen is dat er niet zo lang geleden een tijd was dat populaire tijdschriften uitleggen hoe je een pizza eet.

Klik Hier om het boek bij Amazon te kopen.