Afval niet: nieuwe toepassing van afval van olijfmolens als antioxidant voor voedsel

De verwijdering van veel afval dat wordt geproduceerd bij de winning van olijfolie blijft een aanzienlijk milieuprobleem voor de mediterrane landen die het grootste deel van de wereldwijde olijfolie produceren. Als de grootste producent van olijfolie ter wereld, produceert Spanje elk jaar meer dan 4 miljoen ton olijfafval, wat een meer haalbare aanpak vereist voor het grootschalige beheer van dit afval dat hun vernietigende impact op het milieu en de economie verergert.

Tegelijkertijd bevatten deze afvalproducten een hoog gehalte aan polyfenolen en andere potentieel hernieuwbare bronnen voor recycling die gunstig zouden zijn voor het welzijn van het milieu op de lange termijn.
Zie ook:Artikelen over duurzame olijfolieproductie
Hoewel recente onderzoeksstudies meerdere strategieën hebben voorgesteld voor de praktische valorisatie van het olijfolie-afval, zoals verbranding, secundaire olie-extractie en fermentatie van het vaste afval, zijn niettemin strategieën die gericht zijn op consolidatie van de betrokken fabrikanten, waaronder de landbouw-, sociale en olijfindustrieën, essentieel om de impact op het milieu aanzienlijk te verminderen.

De gezamenlijke inspanningen van meerdere Spaanse groepen onderzoekers hebben precies dat opgeleverd. Wetenschappers kwamen met een nieuwe strategie om olijfolie-afval te gebruiken dat milieuvriendelijk zou blijken te zijn en tegelijkertijd gericht was op het verminderen van negatieve economische effecten in meerdere industrieën.

De onderzoekers onderzochten de stabiliteit van lamsvleespasteitjes in aanwezigheid van olijfafvalextract als natuurlijke antioxidant in een standaard zuurstofrijke koude bewaaromgeving gedurende negen dagen. De resultaten waren behoorlijk indrukwekkend: na zes dagen opslag waren de verkleuring, lipide- en eiwitoxidatie van de vleespasteitjes allemaal aanzienlijk vertraagd in vergelijking met de controles.

Als deze strategie wordt geoptimaliseerd en vervolgens op grote schaal wordt geïmplementeerd, is de duidelijke winnaar hier het milieu. Bovendien zullen de dubbele voordelen van het oplossen van het beheer van olijfolieverspilling gevolgen hebben voor ten minste twee grote industrieën. Enerzijds kan de vleesindustrie de houdbaarheid van vleesproducten mogelijk verlengen door oxidatie te verminderen, wat leidt tot minder voedselverspilling en de daaruit voortvloeiende schadelijke milieueffecten.

Aan de andere kant, zoals de auteurs suggereerden, ​"de olijfolie-industrie zou worden aangemoedigd om een ​​milieuvriendelijkere olijfolieproductieketen te volgen, waarbij uit het geproduceerde afval verkoopbare producten worden verkregen.” De auteurs verklaarden dat verder ​"Deze strategie zou het afval van olijfolie valoriseren, waardoor een opmerkelijk bijproduct ontstaat in plaats van alleen maar een verspilling, en tegelijkertijd de impact op het milieu minimaliseren.”

Naast het verminderen van de verspilling van olijfolie, zou de algehele vermindering van de afvalproductie ook Spanje aanzienlijk ten goede komen, dat in 2012 een verbazingwekkende 8.3 miljoen ton dierlijk en plantaardig afval produceerde.

Aangezien de wereldwijde toename van de vleesconsumptie naar verwachting de komende jaren met 1.3 procent per jaar zal stijgen, komen de implicaties van deze bevindingen op het juiste moment voor de vleesindustrie om hun verloren inkomsten te recupereren als gevolg van onaanvaardbare vleesverkleuring en oxidatie veroorzaakt door een korte houdbaarheid. .

Ten slotte vatten de auteurs het belang van hun bevindingen samen als: ​"het gebruik van een extract van olijfafval om de houdbaarheid van vleesproducten te verlengen als een strategie voor het voorkomen van voedselverspilling die wordt beschouwd als de meest gunstige optie binnen de hiërarchie van voedselverspilling en tegelijkertijd landbouwafval zou valoriseren."

• Journal of Cleaner Production


• Wereld landbouw