Nieuwe oplossingen voor het beheer van afvalwater van olijfmolens

In principe komen er twee dingen uit een olijf als je hem maalt: olijfolie en water. We weten wat we met de olie moeten doen. Het beheer van het water daarentegen is een delicate en dure uitdaging.

Het beheer van afvalwater blijft een kritiek en onopgelost probleem, vooral in regio's waar enorme hoeveelheden worden geproduceerd.

Toch bevatten deze bijproducten ook fenolische verbindingen die bekend staan ​​om hun ontstekingsremmende en antimicrobiële eigenschappen.

Daarom zijn er verschillende benaderingen onderzocht om bioactieve chemicaliën terug te winnen uit afvalwater van olijffabrieken om ze te exploiteren voor farmaceutische, voedings- en cosmetische toepassingen.

We schreven al over een onderzoek naar bijproducten van olijfolie gecoördineerd door Prof. Maurizio Servili van Università di Perugia.

Nu nog een Italiaan studie over mogelijke behandelingen en toepassingen voor afvalwater van olijfmolens (OMW) is uitgevoerd door Dr. Giuseppe Di Lecce en collega-onderzoekers (Alfredo Cassano, Alessandra Bendini, Carmela Conidi, Lidietta Giorno en Tullia Gallina Toschi) aan de Universiteit van Bologna.

De samenstelling van OMW vertoont een grote variabiliteit, afhankelijk van verschillende parameters zoals cultivar, oogsttijd en olie-extractietechnologie, benadrukken de onderzoekers.

OMW is een donker vloeibaar afvalwater dat wordt gekenmerkt door hoge concentraties aan organische verbindingen, waaronder organische zuren, suikers, tannines, pectines en fenolische stoffen die ze fytotoxisch maken en de bacteriële activiteit remmen.

In termen van vervuiling staat één kubieke meter OMW gelijk aan 100 – 200 kubieke meter huishoudelijk afvalwater. De ongecontroleerde lozing ervan in waterreservoirs leidt tot ernstige problemen voor het hele ecosysteem.

In het onderzoek van Di Lecce werd het afvalwater van olijfmolens behandeld om de eigenschappen te evalueren van permeaat- en retentaatfracties geproduceerd door een geïntegreerd membraansysteem dat werkt bij twee verschillende volumeconcentratiefactoren.

Onderzoekers evalueerden het effect van twee membraangebaseerde filtratiestappen (microfiltratie en nanofiltratie) op het gehalte aan chemisch zuurstofverbruik, droge stof, sensorische kwaliteit, fenolische verbindingen en antioxidantactiviteit van permeaat- en bewaarde monsters.

De dubbele behandeling van microfiltratie en nanofiltratie leverde een schoon, vloeibaar product op dat kan worden gerecycled als proceswater, en retentaatfracties met een laag molecuulgewicht die een significante concentratie aan fenolische verbindingen vertonen. Afhankelijk van de mate van zuiverheid en specifieke sensorische eigenschappen kunnen deze bestemd zijn voor het terugwinnen van moleculen met antioxiderende activiteit of kunnen ze worden gebruikt in verschillende sectoren zoals de productie van meststoffen, diervoeding en de voedings- en farmaceutische industrie.

Het geïntegreerde proces bleek een geldige benadering te zijn om fenolextracten te produceren die waardevol zijn voor verschillende industrietakken en de resultaten van het onderzoek suggereerden dat er een ​"duurzame hypothese van ​'normale industriële praktijk' die kunnen worden opgenomen in de huidige processen van oliewinning, om water te zuiveren en fenolische verbindingen met een hoge toegevoegde waarde terug te winnen."

Het onderzoek werd gepresenteerd ter gelegenheid van een bijeenkomst over technologische innovatie in Calabrië op het experimenteerstation van het Regionaal Agentschap voor Landbouwontwikkeling in Gioia Tauro, georganiseerd door Apor (vereniging van olijfolieproducenten in Calabrië) met medewerking van de regio Calabrië, de universiteit van Bologna en het Instituut voor Membraantechnologie aan de Universiteit van Calabrië in Rende.

• Publicatieblad van de wetenschap van voedsel en landbouw / Di Lecce


• Publicatieblad van de wetenschap van voedsel en landbouw / Federici


• Natuurlijk theater