De grootste boerderij van Frankrijk? Neem de metro

"Het lot van naties hangt af van de manier waarop ze eten.”

Dat zei de beroemde achttiende-eeuwse Franse politicus en gastronoom, Jean Anthelme Brillat-Savarin, en het zijn woorden die de Franse heiligverklaring van hun voedsel lijken te leiden.

De Franse keuken wordt onderhouden en onderwezen aan de jongere generatie met minstens zoveel toewijding als de kunst en taal van Frankrijk. Een belangrijk onderdeel van deze traditie is het filosofische en commerciële hart van de Franse gastronomie, de gigantische jaarlijkse Salon de l'Agriculture in Parijs, waarin de boeren van het land en hun virtuoze toewijding aan het produceren van de beste producten worden getoond.

Altijd een grootse aangelegenheid, de show wordt jaarlijks bezocht door de presidenten uit het verleden, het heden en de toekomst, evenals busladingen schoolkinderen die worden geleerd waar hun uitstekende Camembert vandaan komt. De uitgestrekte tentoonstellingshal van Porte de Versailles wordt omgevormd tot een kolossale boerderij, met koeien, schapen, geiten, kippen en andere dieren in de buurt voor nauwkeurige inspectie - de belangrijkste attractie voor de kinderen. De kans om het beste van Frankrijks eten en wijn te proeven trekt massa's volwassenen aan. Het hoogtepunt is de General Agricultural Competition, die sinds 1843 de beste producenten beloont met gouden, zilveren en bronzen medailles in hun categorieën.

Dit jaar was er een verhoogd bewustzijn tijdens de altijd intense show, aangezien het nog maar een paar maanden geleden was dat UNESCO de Franse keuken op zijn gerespecteerde lijst van menselijk cultureel erfgoed plaatste. Als reactie hierop was het thema van dit jaar de ​"Frans voedselmodel.” Dit is bedoeld om te verwijzen naar een manier van eten die veel meer betekent dan klassieke Gallische gerechten. Het gaat over de manier van voedsel consumeren - de ingesleten drie maaltijden per dag, met een laatste gezellig familiediner dat de dag afsluit. Het gaat over de kookmethodes, doorgegeven door vele generaties en met zorg herhaald. Het gaat vooral om de kwaliteit van de ingrediënten, om een ​​toewijding en knowhow die de allerbeste olijfolie, kazen, producten, vleeswaren en wijnen produceren, dus het gaat vooral om de boeren.

Het tiendaagse programma staat vol met evenementen in elke mogelijke relatie met eten. Jacqueline Bellino hield lezingen en signeerde exemplaren van zijn boek, Pour l'Amour de l'Olivier (voor de liefde van de olijfgaard). Een immense bar gevuld met olijfolie uit alle regio's ten zuiden van Parijs bood de kans om de vele variëteiten te proberen en terroirs van Frankrijk, met dagelijks meer dan 700 proeverijen. Olijfolie uit Nice kreeg een goed duwtje in de rug van de Olive Union of Nice, die duizenden stukjes van de lokale producten voorbereidde en weggaf brissaouda, een sneetje toast ingewreven met knoflook en verse extra vierge 2011 olijfolie.

Ze promootten het door de overheid geclassificeerde BOB-label (Beschermde Oorsprongsbenaming) van Nice en de omliggende regio van de Provence, en terecht. Binnen de grote competitie voor de laatste eremedailles zijn zeven van de elf BOB-categorieën voor olijfolie in de Provence. Producenten zoals Château Virant, die drie gouden medailles en één zilveren medaille won, in staat zullen zijn om het gewaardeerde eikenbladsymbool van de competitie op hun flessen te plaatsen, dat dient als een gerespecteerde gids voor consumenten, waardoor de verkoop stijgt en voortdurende uitmuntendheid en concurrentie wordt aangemoedigd om te produceren het beste eten voor Frankrijk.