Studie onthult diepe fouten in Carbon Credits; Olijfbomen kunnen een oplossing bieden

Een internationaal team van wetenschappers en economen van Cambridge University en de VU Amsterdam heeft dat gedaan gevonden dat er jaarlijks miljoenen koolstofkredieten worden gegenereerd als gevolg van de overschatting van bosbehoud.

De onderzoekers keken naar 18 projecten – bekend als REDD- en REDD+-projecten – onder toezicht van de Verenigde Naties om de ontbossing in Afrika, Azië en Zuid-Amerika te vertragen. Ze stelden vast dat de 18 compensatieprojecten miljoenen koolstofkredieten opleverden ​"grove berekeningen die hun impact op natuurbehoud hebben vergroot.”

Uit het onderzoek bleek dat slechts 6 procent van de 89 miljoen kredieten die door het compensatieprogramma werden gecreëerd, verband hielden met extra koolstofreducties door bosbehoud. Ruim tweederde van de kredieten kwam van projecten die de ontbossing niet of slechts in geringe mate hebben teruggedrongen.

Koolstofkredieten zijn er in drie vormen en kunnen door projectontwikkelaars worden verkocht aan makelaars of eindgebruikers die hun CO--uitstoot willen compenseren.

Er zijn wereldwijd dertig compliance-koolstofmarkten die ongeveer een vijfde van alle markten bestrijken uitstoot van broeikasgassen, dat voor 2.8 miljard dollar (2.62 miljard euro) aan koolstofkredieten verhandelt. Daarnaast bestaan ​​er vrijwillige koolstofmarkten voor bedrijven en individuen die hun koolstofemissies willen compenseren buiten de koolstofmarkten om.

Think gegevens van Ember, een klimaat- en energiedenktank, kosten CO83-credits momenteel iets meer dan € 37.49 per ton in de Europese Unie. In Californië bereikten de koolstofprijzen in juli een recordhoogte van $35.05 (€-) per ton.

De 18 compensatieprojecten gaven vermeden emissiekredieten uit die werden geproduceerd door het regenwoud te behouden en niet te kappen, wat volgens de onderzoekers vatbaar was voor overschatting.

Een ander type koolstofkrediet komt voort uit het verwijderen van emissies door het opvangen van koolstof of het planten van bomen. Terwijl sommige olijfboeren al profiteren van de CO--markten om extra inkomsten te verdienen, is er nog voldoende ruimte voor meer telers om te profiteren van het CO--afvangpotentieel van olijfbomen.

Schattingen voor hoeveel koolstofdioxide wordt vastgelegd door olijfbomen variëren aanzienlijk, variërend van 2.7 kilogram kooldioxide per kilogram olijfolie geproduceerd in olijfgaarden met een superhoge dichtheid tot 11 in traditionele, door regen gevoede olijfgaarden.

Wereldwijd zijn er ongeveer 11.5 miljoen hectare olijfgaarden, waarvan ongeveer 8 miljoen op traditionele wijze zijn aangeplant.

In Europa worden inspanningen geleverd om olijventelers van elke omvang te helpen profiteren van het vermogen van hun bomen om kooldioxide uit de atmosfeer te halen.

Het project Groene Economie en CO2 bevestigde dat bijvoorbeeld deelnemende telers legden drie ton koolstof vast per hectare olijfgaarden gemiddeld.

De organisatoren van het project schatten dat de 160 boeren in Italië en Kroatië in drie jaar tijd 6,500 ton kooldioxide hebben opgeslagen, met een waarde van € 539,500 op de huidige markt.

Naast door de overheid gefinancierde initiatieven werken verschillende actoren uit de particuliere sector ook aan het verbinden van olijfboeren met bedrijven die op zoek zijn naar verplichte vrijwillige koolstofkredieten.

In Italië berekent Alberami hoeveel ton kooldioxide kleinschalige olijfboeren opslaan en brengt ze in contact met kopers.

"Wanneer de traditionele olijfboomplaatsing van maximaal zes per zes meter wordt geteeld met conventionele landbouw, kan dit tot 10 of 12 CO--credits opleveren”, vertelde mede-oprichter Francesco Musardo. Olive Oil Times een 2022 interview.

Olijftelers die de beste praktijken op het gebied van biologische en regeneratieve landbouw volgen, waaronder het planten van bodembedekkers tussen rijen olijfbomen en het beoefenen van landbouw zonder grondbewerking, kunnen nog meer koolstofdioxide opslaan.

"Dezelfde biologisch geteelde boom zal meer dan twee of drie keer die hoeveelheid absorberen,” zei Musardo. ​"Dit zou voor veel telers nieuwe financiële prikkels kunnen geven om biologisch te gaan."

Op basis van deze berekeningen zouden biologische olijventelers jaarlijks bijna €3,000 per boom kunnen verdienen (tegen de huidige koolstofprijzen).

Volgens het onderzoek van de Universiteit van Cambridge en de VU Amsterdam besloegen de 18 projecten voor bosbehoud en herbebossing bijna 7 miljoen hectare.

Als hetzelfde land zou worden beplant met traditionele olijfgaarden, zouden ze jaarlijks ongeveer 21 miljoen ton koolstofdioxide kunnen opslaan, ter waarde van € 1.74 miljard aan koolstofkredieten.

Het verifiëren van koolstofkredieten voor verwijderde emissies is gemakkelijker te doen dan voor vermeden emissies. Als gevolg hiervan zou een betere integratie van alle soorten olijventelers in de mondiale koolstofmarkten een geloofwaardig alternatief kunnen zijn voor de duidelijke tekortkomingen van sommige bosbehoudsprojecten.

Olijftelers zouden een extra inkomstenstroom genieten en worden aangemoedigd om duurzamere praktijken te volgen. Tegelijkertijd kunnen de uitstoters er zeker van zijn dat hun CO--kredieten een verschil maken.

• BloombergNEF