Griekse schilder wijdt muurschildering in Athene aan de geschiedenis van de olijfolieproductie

Met zijn dichte en intense straatstijl kunst, werpt schilder Stelios Faitakib een indringende blik op de binnenlandse olijventeelt, met behulp van de woordenschat van de Grieks-orthodoxe kerk in zijn nieuwste werk: ​"De olijfboom als wereldsymbool van sport, cultuur en vrede."

In de industriële zone van Piraeus Street, buiten het Elais-gebouw - een van de grootste olijfoliebedrijven in het land en een beschermheer van het werk - is zijn meest recente creatie een enorme muurschildering die de geschiedenis van de olijvenproductie.

"De muurschildering is op een natuurlijke manier in delen verdeeld met pauzes, waarbij tussen de afleveringen olijfbomen te zien zijn, "zei Faitakib. ​"Beginnend van links is de toekenning van een olijvenkrans van de Olympische Spelen. Dan wordt getoond hoe Athena wedijvert met Poseidon, de god van de zeeën, om het beschermheerschap en de bescherming van de stad Athene.”

"Arbeiders plukken olijven, terwijl rechts een ouder echtpaar pauzeert van het werk om een ​​maaltijd met olijven en olijfolie te nuttigen,” vervolgde hij. ​"De muurschildering toont mensen die olijven persen in een oud, traditionele olijfmolen. '

"Het was erg interessant voor mij om de evolutie van de tijd bij het maken van olijfolie vast te leggen,” voegde Faitakib eraan toe. ​"De zaken zijn nu helemaal anders. Daarom vind ik het goed om de episodes van het maken van olijfolie in de opeenvolgende eeuwen te illustreren. "

Een deel van wat de muurschildering in deze historische stad opvalt, is de enorme omvang: de lengte is ongeveer 120 meter en de hoogte tussen de drie en vier meter. Zowel de omvang als de locatie leidden tot een unieke reeks uitdagingen voor de gevierde schilder.

"De moeilijkheden waren precies de grootte en locatie van de spot, in combinatie met het seizoen (het was augustus), ”zei hij. ​"De uitvoering van het project was een grote uitdaging. Ik stond om 5 uur op om 's ochtends in relatief goede omstandigheden te kunnen werken. Ik zou, voor zover ik me tenminste herinner, nooit na 00 uur kunnen blijven werken met de zon op mijn rug en nek. "

Zoals met bijna al zijn werk, gebruikt Faitakib de vertrouwde taal van de iconografie van de Grieks-orthodoxe kerk om het verhaal van de olijfboom te vertellen, die ook diep geworteld is in de Griekse cultuur.

"Ik gebruik iconografie als de basis van mijn werk op dezelfde manier dat ik in de eerste plaats de Griekse taal zou gebruiken als ik een dichter was”, zei hij. ​"Ik ben geïnteresseerd in het feit dat de visuele ​'taal' die ik gebruik is de taal die de oorsprong van een werk aangeeft wanneer je het in de wereld ziet, en dat het een breed publiek aanspreekt.”

Maar een deel van wat Faitakib's nieuwste werk thuis doet opvallen, zijn de serieuze uitdrukkingen van de mensen in zijn schilderij, dat wordt afgewisseld met de meer opgewekte instelling van andere Atheense straatkunst.

"Olijfproductie is nogal vervelend en veeleisend… tenminste zo leek het me toen ik het deed,” zei Faitakib. ​"Ik had op een gegeven moment een groep arbeiders kunnen laten lachen, maar nogmaals, de ernst op hun gezichten zou zegevieren.”