Rechtbank vindt dat olijfoliekwaliteiten weinig betekenen voor 'gewone' consumenten

Kangadis Food Inc., de olijfoliebedrijf aangeklaagd door de North American Olive Oil Association (NAOOA) heeft toegegeven dat, ​"op alle relevante tijdstippen voorafgaand aan de rechtszaak, het merk Capatriti ​"100% pure olijfolie” was geen pure olijfolie. Het was olie uit perskoeken van olijven in plaats daarvan. NAOOA schat dat Kangadis elk jaar ongeveer een miljoen blikjes van het product verkoopt.

Olijfolie uit afvallen van olijven is een geraffineerd product dat wordt gewonnen uit de bijproducten van de eerste persing, de overgebleven olijfpitten en pulp, met behulp van hoge temperaturen en chemische oplosmiddelen. ​"Olijfolie uit afvallen van olijven is onder geen enkele norm ter wereld toegestaan ​​in welke kwaliteit olijfolie dan ook”, zegt Eryn Balch, executive vice president van de NAOOA.

De zaak loopt. Op 25 april en verklarende mening, door de Amerikaanse rechtbank van het zuidelijke district van New York in NAOOA v. Kangadis Food Inc. de uitspraak van het Hof van 19 april uitgelegd, die vier dingen deed:

1. Het weigerde Kangadis te stoppen (zaken doen als) ​"The Gourmet Factory” en verkoopt zijn olie onder de merknaam Capatriti) van de verkoop ​"100% verfijnd” als ​"100% pure” olijfolie;

2. Zij heeft Kangadis opgedragen potentiële consumenten te informeren dat blikken die vóór 1 maart 2013 zijn verpakt, afvallen bevatten;

3. Zij heeft ervan afgezien Kangadis te gelasten op haar website aan te geven dat zij in het verleden verkeerde labels had aangebracht; en

4. De uitspraak beval NAOOA om een ​​borgsom van $ 10,000 te storten (gebruikelijk in verzoeken om verbodsacties om de gedaagde te compenseren voor verliezen in het geval dat de eiser de hoofdzaak niet wint).

Kangadis beweert, en de rechtbank aanvaardde, dat geen enkel product dat na 1 maart 2013 is verpakt, afvallen bevat, maar alleen: ​"100% geraffineerde olijfolie.”

De NAOOA wil uiteindelijk compensatie voor haar leden voor de vermeende schendingen van Kangadis van: 1) de Amerikaanse Lanham Act van 1947, ook bekend als de Federal Trademark Act, die onder meer valse advertenties verbiedt; en 2) New York General Business Law secties 349 en 350 die consumenten beschermen tegen misleidende handelingen en valse reclame.

Om een ​​voorlopige voorziening te verkrijgen, moet de NAOOA aantonen dat zij de uiteindelijke zaak waarschijnlijk zal winnen en dat zij onherstelbare schade zullen lijden als de voorlopige voorziening wordt geweigerd. Om dergelijke schade aan te tonen, moet zij aantonen dat haar leden concurrenten zijn en dat er een causaal verband bestaat tussen de valse reclame en haar (leden) verkooppositie. Het Hof aanvaardt dat dergelijke schade zich heeft voorgedaan, maar vraagt ​​zich af of de noodzakelijke kans van slagen in de uiteindelijke procedure aanwezig is.

Dit is waar de beslissing interessant en belangrijk is. NAOOA streeft er niet naar om industriestandaarden toe te passen, die hoe dan ook vrijwillig en niet afdwingbaar zijn. Zijn standpunt is gebaseerd op de bewering dat de misleidende handelspraktijken zullen zijn: ​"ontoelaatbaar misleidend voor consumenten”, maar het Hof merkte op dat het presenteert: ​"geen extrinsiek bewijs dat de perceptie van gewone consumenten overeenkomt met deze verschillende etiketteringsnormen.” De rechtbank oordeelt dan ook dat de NAOOA in de uiteindelijke zaak geen kans van slagen heeft aangetoond ten gronde, zoals vereist is voor het verlenen van een voorlopige voorziening.

"Insiders van de olijfolie-industrie en bepaalde regelgevers zouden het label van Kangadis (Pure Olive Oil) waarschijnlijk begrijpen om een ​​mengsel te beschrijven dat op zijn minst wat olijfolie van eerste persing bevat. Maar bij gebrek aan enig bewijs van het tegendeel, is het verre van duidelijk dat een gewone consument, die niet bekend is met het jargon van de industrie, deze termen op dezelfde manier zou opvatten”, schreef het Hof.

Wat de opinie onthult, is iets dat weinig lucht krijgt: de olijfoliemarkt is verdeeld in de kennis (die de normen kennen en de prijs betalen voor goede olijfolie) en de enorme markt van consumenten voor wie de basisbeslissing om olijfolie kopen in plaats van andere oliën weerspiegelt begrijpelijkerwijs de grenzen van hun nieuwsgierigheid en hun budgetten.

Consumenteneducatie speelt een grote rol bij het slagen in de hogere segmenten van de olijfoliemarkt. Dit oordeel van de rechtbank moet eraan herinneren dat de high-end niet het hele scala aan olijfolieconsumenten vertegenwoordigt. NAOOA kan uiteindelijk een vergoeding voor haar leden winnen, maar beter geïnformeerd ​"gewone” consumenten zou de kans op succes vergroten voor eisers die in de toekomst een voorlopige voorziening zoeken.

A class action-rechtszaak werd op 19 april ingediend tegen The Gourmet Factory, het bedrijf dat Capatriti-olijfolie op de markt brengt, wegens misleidende en bedrieglijke marketing.

• NAOOA v. Kangadis Opinie en Orde