Het geven en nemen van Franse cultivars

"Frankrijk staat niet per se bekend als een land dat olijfolie produceert, dus we hebben een grote klus voor de boeg en dat is het werk dat we doen Frankrijk Olive. We communiceren over deze diversiteit aan smaken en bijzonderheden van de Franse productie ”, zegt Laurent Bélorgey, voorzitter van France Olive, de interprofessionele vereniging van de olijfsector in Frankrijk.

Voorheen bekend als Afidol, de organisatie sinds kort zijn naam veranderd om zijn 20 te markeren^th jubileum en ook als een manier om ​"geef het een duidelijkere naam om toekomstige uitdagingen aan te gaan.”

Olive Oil Times ontmoette Bélorgey op zijn landgoed, La Lieutenant, in de Vallée des Baux de Provence, in Zuid-Frankrijk.

"De situatie van de productie van olijfolie in Frankrijk is nu redelijk goed. Maar we moeten weten dat we hiervoor een lange weg hebben afgelegd. We hadden een aantal zeer slechte oogsten die een risico vormden voor de productie. Maar de afgelopen twee jaar hebben we behoorlijk goede oogsten gehad en nu hebben we een bevredigend productieniveau", legt hij uit.

​"Vorig jaar hadden we een productie van ongeveer 6,000 ton en dit jaar hebben we het niveau van 5,500 ton bereikt”, voegde hij eraan toe.
Zie ook:De beste olijfoliën uit Frankrijk
Frankrijk is de zesde grootste producent van olijfolie in Europa, na Spanje, Italië, Griekenland, Portugal en Cyprus, volgens cijfers van de Internationale Olijfraad.

Naar het voorbeeld van de wijnsector, productie van olijfolie in Frankrijk heeft het systeem van beschermde oorsprongsbenamingen — of Appellation d'Origine Protegée (AOP's), halverwege de jaren 90.

Sindsdien zijn er acht oorsprongsbenamingen gecreëerd, die bijna alle regio's langs de Franse Middellandse Zeekust bestrijken.

De grootte van die beschermde gebieden varieert van de 16 dorpen binnen de grenzen van de Vallée des Baux - een van de kleinste beschermde gebieden - tot de 434 die behoren tot de AOC van de Provence.

"We zeggen vaak dat er in Frankrijk zo'n 20,000 olijfproducenten zijn. Toch varieert dat cijfer van de kleine producent die maar een paar olijfbomen in zijn tuin heeft en die zijn olijven naar de plaatselijke coöperatie brengt, tot de professional die 20 of 30 hectare cultiveert. De meeste producenten bezitten echter kleine eigendommen. Er zijn maar weinig producenten met meer dan 50 hectare. De meerderheid heeft een gemiddelde van 10, ”vertelde Bélorgey ons.

Het bod van Frankrijk op zijn AOP's bleek een van de belangrijkste troeven van zijn olijfolie te zijn - omdat het het land hielp de bijzonderheden van zijn cultivars te behouden.

Dit systeem bracht echter ook enkele van de belangrijkste uitdagingen van de sector met zich mee.

"Er zijn meer dan 20 beschermde lokale variëteiten in Frankrijk. Maar die cultivars zijn niet per se de meest productieve ”, legt Bélorgey uit.

"De belangrijkste uitdaging voor een olijfolieproducent in Frankrijk is om die lokale variëteiten productief genoeg te maken. We moeten er het maximale uit halen, zodat de producenten van hun productie kunnen leven.”

Bélorgey gelooft dat het mogelijk is om de huidige gemiddelde productie van 250 liter olie per hectare in Frankrijk te verdubbelen.

"Het is geen kwestie van industriële productieniveaus bereiken. Het gaat erom de producenten beter te begeleiden in termen van training over snoeien, water geven, bemesten en ook het financieren van onderzoek, ”zei hij.

De Franse olijfolieproductie kreeg in 1956 een ernstige tegenslag toen een zware vorst de meeste olijfbomen van het land doodde.

Afgezien van het uitleggen waarom het moeilijk is om in de meeste delen van het land oude olijfbomen te vinden, dwong de grote vorst Frankrijk, zoals Bélorgey het uitdrukte, tot ​"om helemaal opnieuw te beginnen. "

Na een lange periode implementeerde de regering een doorstartplan in de ​'De jaren ’90 hadden tot doel de olijfolieproductie te herstellen. In die jaren werd zo'n 10,000 hectare beplant, waardoor de sector een betere toekomst tegemoet kan zien.

"Vandaag zouden al die bomen die in het kader van het herlanceringsplan werden geplant, volgroeid moeten zijn en de productie moeten verhogen”, aldus Bélorgey.

Toen hem werd gevraagd naar zijn persoonlijke ervaringen als olijfolieproducent, maakte Bélorgey een duidelijk onderscheid tussen zijn rol als president van France Olive en zijn rol als eigenaar en manager van La Lieutenante.

Zijn landgoed van 48 hectare olijfbomen ligt in de vlakte, ten zuiden van het natuurpark Les Alpilles, in de Vallée des Baux, in het hart van de Provence.

Zijn 13,000 olijfbomen produceren olie die een Gouden Award op de NYIOOC World Olive Oil Competition in 2019 en 2017.

"Mijn landgoed is redelijk gemiddeld binnen de Franse productie. We hebben een grote verscheidenheid aan cultivars en dat stelt ons in staat om al die cultivars te mengen en de smaak te krijgen waar we van houden, "zei hij.

Bélorgey keerde terug naar de Provence – en naar de olijfolieproductie – nadat zijn vader in 2001 overleed.

"Daarvoor werkte ik in de financiële wereld bij een bank in Luxemburg. Toen besloot ik de familiebezit op me te nemen”, zei hij.

"Wat echt fantastisch is aan de olijfboom, is dat we hem eigenlijk niet kennen. Dus elk jaar is het een verrassing omdat we niet weten wat voor soort oogst we zullen hebben. Het is echt nog steeds een mysterieuze boom. Dat geeft het zijn charme en maakt het soms irritant. "