Gemeenschappelijke samenstelling van olijvenpulp toont potentieel tegen kanker aan

Onderzoekers van de Universiteit van Granada hebben nanodeeltjes malinezuur ontwikkeld, een natuurlijke verbinding die wordt gewonnen uit afval van de olijfolieproductie.

Deze nanodeeltjes vertonen een opmerkelijk potentieel bij de bestrijding van verschillende vormen van kanker, waaronder borst, dikke darm, pancreas en prostaat. De aanpak van het team is gericht op het vergroten van de effectiviteit en het verbreden van de toepassingen van maslininezuur in de oncologie.

Maslininezuur is een natuurlijk voorkomende verbinding die wordt gewonnen uit de bijproducten van de olijfolieproductie. Het beschikt over een reeks aanzienlijke gezondheidsvoordelen, waardoor het een waardevolle kandidaat is voor medisch onderzoek.

Een van de opmerkelijke eigenschappen is dat maslinezuur krachtige antioxiderende eigenschappen vertoont, waardoor het lichaam wordt beschermd tegen oxidatieve stress en het risico op ziekten die verband houden met oxidatieve schade wordt verminderd, zoals hart- en vaatziekten, kanker en vroegtijdige veroudering.

Bovendien vertoont maslinezuur ontstekingsremmende effecten en is het een effectief antimicrobieel middel tegen verschillende bacteriën en schimmels.

Deze antimicrobiële activiteit helpt bij het bestrijden van infecties en het remmen van de proliferatie van schadelijke micro-organismen in het lichaam. Het meest onderscheidende kenmerk van maslinezuur ligt echter in zijn potentieel om kanker te bestrijden.

Laboratoriumtests op cellen onthulden de veelbelovende rol van maslinezuur als groeiremmer van kankercellen, die geprogrammeerde celdood (apoptose) bevordert bij meerdere soorten kanker, waaronder borst-, darm- en prostaatkanker.

Het belemmert ook angiogenese, het proces waarbij nieuwe bloedvaten tumoren voeden. Vanwege zijn veelzijdigheid en therapeutisch potentieel heeft maslininezuur aanzienlijke belangstelling gekregen in de medische sector en de gezondheidszorg. Niettemin is de praktische toepassing ervan beperkt vanwege de lage oplosbaarheid in water, die slechts 3.6 microgram per liter bedraagt.

De doorbraak die de onderzoekers van de Universiteit van Granada bereikten, omvat het ontwerpen van nanodeeltjes die de oplosbaarheid van maslininezuur in waterige oplossingen aanzienlijk verbeteren, waardoor de oorspronkelijke oplosbaarheid een miljoen maal wordt overtroffen.

Deze cruciale vooruitgang maakt het gebruik van de verbinding op verschillende gebieden mogelijk. Bovendien zijn deze nanodeeltjes ontworpen om andere in water onoplosbare medicijnen erin te transporteren, wat resulteert in een tweeledig antitumoreffect: een combinatie van de inherente eigenschappen van malinezuur en de potentie van het ingekapselde medicijn. Deze innovatie is veelbelovend voor het verbeteren van de effectiviteit van kankerbehandelingen.

De resulterende nanodeeltjes hebben een grootte variërend tussen 120 en 160 nanometer, vertonen een uniforme dispersie en opmerkelijke stabiliteit en behouden hun eigenschappen tot zes maanden wanneer ze worden bewaard.

Celgebaseerde tests hebben de cytotoxische activiteit van deze nanodeeltjes tegen borst- en pancreaskankercellijnen aangetoond, waarbij een lagere toxiciteit werd waargenomen in gezonde cellen (fibroblasten).

Bovendien werd de snelle internalisering van deze nanodeeltjes door kankercellen waargenomen, wat hun vermogen aantoont om veelgebruikte chemotherapiemedicijnen voor pancreas- en borstkanker te transporteren – respectievelijk paclitaxel en docetaxel.

Experimenten met muizen bevestigden de niet-toxische aard van de nanodeeltjes en de geschiktheid voor intraveneuze en orale toediening.

Met name heeft orale toediening de voorkeur van patiënten vanwege de hoge aanvaardbaarheid ervan. Deze nanodeeltjes zijn geformuleerd met een polymeer omhulsel dat de aanhechting van doelgerichte moleculen mogelijk maakt, waardoor een selectievere antitumorbehandeling mogelijk wordt gemaakt, waarbij specifiek op tumorcellen wordt gericht terwijl gezonde cellen worden gespaard.

"We hebben gezien dat deze nanodeeltjes, of ze nu intraveneus of oraal worden toegediend, allemaal de verschillende organen in het lichaam kunnen bereiken”, zegt Juan Antonio Marchal Corrales, onderzoeker aan de Universiteit van Granada en co-auteur van het onderzoek. ​"En met de juiste targeting kunnen we ze rechtstreeks op tumorcellen richten, maar niet op gezonde cellen.”

"Dit is een grote stap voorwaarts in de zoektocht naar nieuwe therapeutische strategieën die minder bijwerkingen veroorzaken en die selectiever zijn in de strijd tegen deze twee soorten kanker, voornamelijk triple-negatieve borstkanker en pancreaskanker, kankersoorten met een hoge mortaliteit. tarief”, voegde hij eraan toe.

Dit systeem breidt de potentiële toepassingen van malinezuur uit over verschillende domeinen. Deze nanodeeltjes kunnen worden gecombineerd met verschillende medicijnen en worden afgestemd op specifieke behandelingsvereisten bij de behandeling van kanker. Deze veelzijdigheid positioneert het nanosysteem als een krachtig instrument in de voortdurende strijd tegen kanker.

• Biomed Apotheker