Olijfolie uit Sardinië Vind een modern publiek

Olijfolie uit Sardinië heeft even tijd.

Verschillende producenten van het op een na grootste eiland in de Middellandse Zee hebben dit jaar een handvol prijzen in de wacht gesleept NYIOOC World Olive Oil Competition.

Tegelijkertijd delen restaurants en importeurs van over de hele wereld Sardijnse olijfolie met nieuwsgierige consumenten en is het agrotoerisme naar de olijfboerderijen van het eiland omhooggeschoten.

Maar het verhaal van olijfolie op Sardinië is eeuwenoud, millennia zelfs.

Pasquale Manca, een olijventeler van de vierde generatie bij San Giuliano Alghero, zei dat de productie van olijfolie op het eiland teruggaat tot de zevende eeuw voor Christus. Verschillende regeringsgroepen, van de Romeinen tot de Pisanen en de Aragonen, hielden toezicht op duizenden hectaren wilde olijfbomen.

In de 16^th eeuw, verplichtten de Aragonen landeigenaren elk jaar 10 nieuwe olijfbomen te planten, molens te installeren op eigendommen met meer dan 500 olijfbomen en experts te sturen van Spanje naar Sardinië om de lokale bevolking te leren hoe ze betere olijfolie kunnen produceren.

Al die geschiedenis was echter grotendeels geheim, bewaard door inwoners van het eiland en het Italiaanse vasteland, zei Manca. Dat wil zeggen, tot nu toe.

"De verkoop van olijfolie was jarenlang voornamelijk gericht op het Italiaanse vasteland en pas vrij recent zijn de Sardijnse producenten begonnen met het verschepen van hun oliën naar het buitenland", aldus Manca.

Manca en San Giuliano wonnen twee gouden prijzen op de 2019 NYIOOC voor de San Guiliano Fruttato en San Giuliano L'Orginale. Hij zei dat hoewel wereldwijde bekendheid nieuw is, de kwaliteit van de olijfolie van het eiland door de geschiedenis heen is doordrenkt.

"Sardijnse olijfolie is zeer bekend in Italië vanwege zijn kruiden- en artisjok-sensaties', zei Manca. ​"In de afgelopen 20 jaar heeft Sardinië, samen met Sicilië, de meeste wedstrijden in Italië en in het buitenland gewonnen vanwege de zeer hoge kwaliteit van zijn oliën.”

Manca voegde eraan toe dat Sardinië een van de slechts vijf blauwe zones ter wereld is - een gebied waar mensen langer leven - en het feit dat de olijfolie ervan helpt om een ​​intacte en niet-verontreinigde omgeving te creëren, draagt ​​hieraan bij.

Andere producenten op het eiland zijn eveneens trots op het erfgoed van Sardinië en zijn enthousiast om het product met de wereld te delen.

Antonello Fois, van Accademia Olearia (wiens Riserva del Produttore goud won op de NYIOCC 2019), zei dat de oudste olijfboom op de boerderijen van het bedrijf op Sardinië 4,000 jaar oud is. Ondanks de gevestigde productiegebieden worden er elk jaar meer boomgaarden gecultiveerd omdat olijfbomen op het eiland gedijen, zei Fois.

"De productie van olijfolie op Sardinië groeit in kwantiteit en kwaliteit,” zei hij. ​"Sardijnse olie is zeer fruitig en rijk aan polyfenolen. Daarom is het heel goed voor je gezondheid.”

Accademia Olearia besteedt speciale zorg aan de kwaliteit van zijn olijven, resulterend in olijfolie van hoge kwaliteit. Olijven worden geperst binnen 12 uur nadat ze zijn geplukt in hun recent bijgewerkte faciliteiten. De olijven worden verwerkt op precies 77 graden Fahrenheit en vervolgens gefilterd en opgeslagen in silo's op een koele 59 graden.

Manca prees ook de productiefaciliteiten in San Giuliano voor de kwaliteit van de olijfolie van het bedrijf. Het is een van de grootste producenten van biologische extra vierge olijfolie in het land, en een ultramoderne fabriek die eromheen is gebouwd, samen met een traceerbaarheidssysteem, stelt Manca en zijn collega-producenten in staat om kwaliteit te garanderen in elke stap van het productieproces.

Olijven worden volgens Fois op drie locaties op Sardinië verbouwd met verschillende cultivars in elk. De Bosana-cultivar gedijt in het noorden; Neri di Oliena in het oosten; Tonda di Cagliari in het zuiden; en Semidana in het westen. Elk heeft een uniek smaakprofiel en groeigewoonten, maar er is één unieke uitdaging om olijven cultiveren op het eiland: de wind.

"De wind is zeker de grootste uitdaging op Sardinië, vooral degene die uit het noordwesten waait, de mistral,' zei Manca, verwijzend naar een sterke, koude wind die voor de kust van de Provence, Frankrijk, waait en de temperatuur en de vorm van olijfbomen beïnvloedt. bomen. ​"Maar naast deze eigenaardigheid… Sardinië biedt een uitzonderlijke plek om olijfbomen te kweken.”

Vanwege zijn unieke kenmerken neemt het oleotoerisme op Sardinië ook een vlucht. Sommige groepen, zoals Proeven Sardinië, bieden olijfolie-specifieke rondleidingen rond het eiland. Zowel Manca als Fois zeiden de afgelopen jaren een toename van bezoekers te hebben ervaren.

"Elk jaar krijgen we meer en meer bezoekers die onze fabriek komen bezoeken”, zegt Fois. ​"Daar zijn we erg trots op, want we krijgen hierdoor steeds meer bekendheid op nationaal en internationaal niveau.”

Manca zei dat deze toename van het toerisme, geholpen door de olijfolie van het eiland, van cruciaal belang is voor de toekomst van Sardinië.

"Sardinië is een groot eiland, maar met een zeer lage bevolkingsdichtheid per vierkante kilometer”, zei hij. ​"Daarom is de economie afhankelijk van de vele toeristen die op vakantie komen om het woord te verspreiden over het unieke karakter van dit fantastische eiland, zowel qua schoonheid als qua voedseltraditie.”

Eetgelegenheden over de hele wereld, en sinds kort ook in de Verenigde Staten, promoten Sardijnse olijfolie door er schapruimte voor te houden en het te benadrukken op restaurantmenu's. Het enige dat u dus nog hoeft te doen, is meer Sardijnse olijfolie proberen of beter nog, het eiland bezoeken.