Maak kennis met de Indiaanse stam achter bekroonde olijfolie

"De eerste keer dat ik verse olijfolie proefde, was het als een levensveranderende ervaring”, aldus Jim Etters, directeur landbeheer bij Seka Hills, Vertelde Olive Oil Times.

Etters is vanaf het begin het brein geweest achter de olijfolieproductie van de Yocha Dehe Wintun Nation, een federaal erkende Indiaanse stam in de Capay Valley, ten westen van Sacramento, Californië.

De inspanningen van Etters en de stam leverden een Silver Award op voor een Arbequina van gemiddelde intensiteit op de 2023 NYIOOC World Olive Oil Competition. Sinds 2018 heeft de stam vier prijzen gewonnen bij 's werelds meest prestigieuze kwaliteitswedstrijd voor olijfolie.

Etters schreef het succes van het bedrijf toe aan zijn eerste proefervaring en het decennialange leerproces van de stam en de nadruk op duurzaamheid die altijd de landbouwpraktijken heeft geleid.

"Ik begon met Yocha Dehe in 2003 en heb de geweldige kans gehad om met de stamraad samen te werken om hen te helpen hun landbouwbedrijven vanaf nul op te bouwen”, zei hij. ​"Toen ik met Yocha Dehe begon, bezaten ze slechts ongeveer 1,000 acres (400 hectare) land buiten het reservaat, waar ze wonen.

Dit land werd grotendeels verhuurd aan pachtboeren, maar naarmate de stam in de loop van de volgende jaren meer land verwierf, begonnen ze het logischer te vinden om het land zelf te bewerken.

"Het begon economisch zinvoller te worden om het land te bewerken, in zoverre dat het op schaal kwam om te investeren in uitrusting en mankracht, "zei Etters. ​"Maar de stam wilde ook controle hebben over hoe hun land werd verzorgd.”

"Als je een pachtboer hebt met een pachtcontract van jaar tot jaar, nemen ze wat ze kunnen krijgen van het land zonder er veel voor terug te geven, dus zijn we in 2006 volledig in eigen huis begonnen met boeren, "voegde hij eraan toe.

De stam begon zijn landbouwinitiatieven door tarwe, luzerne, zonnebloem en saffloergewassen te verbouwen voordat hij diversifieerde naar gewassen met een hogere waarde.

Kort daarna verwierf de stam 36 hectare golvend land nabij Guinda. Vanwege het terrein, de kwaliteit van de grond en de beperkte beschikbaarheid van water uit de put, besloot de stam olijven te planten en te kijken hoe het hen verging.

"Destijds waren er in het westen van Yolo County maar een paar boetiek-olijfolieproducenten, maar die produceerden olijfolie van hoge kwaliteit”, aldus Etters. ​"Door mijn onderzoek wist ik dat ons klimaat hier in het westen van Yolo County zeer geschikt is voor het telen van olijven."

Aanvankelijk was de stam van plan de olijven aan een lokale koper te verkopen, maar naarmate de reputatie van de regio op het gebied van kwaliteit groeide, besloot het zijn merk Séka Hills op te bouwen.

"De stamraad, die bestaat uit vijf gekozen stamburgers, was zeer betrokken bij dit planningsproces”, zei Etters. ​"Ze dachten dat vanwege de problemen die we hier in het verleden hadden gehad met droogte en hitte, olijven precies de juiste keuze waren."

Als gevolg hiervan plantte de stam in 33 2008 hectare olijfgaarden. Ze stuitten echter al snel op hun eerste reeks obstakels: de dichtstbijzijnde molens waren 1.5 uur noordwaarts in Corning of bijna twee uur zuidwaarts in Stockton.

De productieketen begon er toen steeds ingewikkelder uit te zien, waarbij de stam de olijven moest rijden om te worden gemalen, vervolgens de olie naar een andere faciliteit moest verplaatsen om te worden gebotteld en vervolgens naar een andere faciliteit moest worden opgeslagen totdat deze kon worden verkocht.

"Ik bracht deze informatie naar de stamraad en zij zeiden: waarom kijken we niet gewoon naar het bouwen van onze eigen fabriek,' zei Etters. ​"We voltooiden de bouw en waren klaar om onze eerste olijven in de herfst van 2012 te verwerken."

"In die vroege dagen wilden we eerst aan de stam bewijzen dat we hoge kwaliteit waar konden maken extra vergine olijfolie, en ten tweede dat we het allemaal konden verkopen, 'voegde hij eraan toe. ​"En dat hebben we elk jaar gedaan.”

Om de oogst zo efficiënt mogelijk te laten verlopen, begon de stam met het aanplanten van superdichte olijfgaarden, gedefinieerd als meer dan 800 bomen per hectare.

"In de vroege jaren 2000 was superhoge dichtheid nog relatief nieuw in Californië, maar het was iets dat mensen deden, 'zei Etters. ​"We wilden altijd al een gemechaniseerde oogst doen. We hebben nooit met de hand willen oogsten, dus zijn we begonnen in de wereld van superhoge dichtheid.”

Etters en de stam ontdekten echter al snel de beperkingen van superhoge dichtheid en wilden uitbreiden buiten de Arbequina-, Arbosana- en Koroneiki-bomen die ze hadden geplant.

"Ik wilde ons weer onderscheiden op de markt, dus besloten we ongeveer acht jaar geleden onze eerste bomen met gemiddelde dichtheid te planten, "zei hij.

Deze bomen werden ook geplant en gesnoeid om gemakkelijk door machines te kunnen worden geoogst, waardoor de stam meer olijfvariëteiten kon verbouwen.

"Ik denk dat het is geweest, het is nu behoorlijk succesvol geweest, 'zei Etters. ​"We bieden onze klanten ook Frantoio tot Taggiasca, Picual en Cortina aan, allemaal als enkelvoudige variëteiten."

Etters geeft toe dat hoewel hij niet origineel is, hij olijfolie met wijn vergelijkt. De reden waarom de stam zich richt op monovariëteiten is dat hij wil dat consumenten bepalen welke olijfolie het beste werkt voor specifieke gerechten en zoveel verschillende soorten kopen als ze nodig hebben om hun culinaire doelen te bereiken.

De enige melange die de stam elk jaar uitbrengt, is volgens Etters een zeer democratisch proces. De tribale molenaars maken elk seizoen kleine batches van vier melanges en laten stamburgers ze allemaal proeven voordat ze stemmen over welke de officiële tribale melange wordt, die vervolgens in grotere hoeveelheden wordt gemaakt en verkocht.

Etters zei dat het vermogen van de stam om dit leuke en democratische proces te hebben om te beslissen over de blend een direct gevolg is van de groeiende olijfoliecultuur van de stam.

"Zeker, de stamburgers gebruiken nu meer olie dan ooit tevoren', zei hij. ​"Ze raken enthousiast over de nieuwe oogst en de Olio Nuovo. '

Etters zei dat de stam de afgelopen tien jaar veel heeft geleerd over de olijventeelt en de productie van olijfolie. Terwijl Etters zei dat hun oorspronkelijke instinct over het mediterraan klimaat van de Capay Valley juist was, kregen ze te maken met een steile leercurve aan tal van andere kanten van de olijventeelt.

"We hebben geleerd hoe we onze inventaris moeten beheren voor afwisselende gewassen - grote jaren versus kleine jaren - wat betreft onze productie,' zei hij.

De stam kan nu afwegen hoeveel olijfolie ze in hun voorraad hebben om te voldoen aan de verplichtingen om te verkopen aan detailhandelaren en in bulk aan de foodservice.

"Vervolgens hebben we het afgelopen jaar de uitdagingen geleerd van een grote bevriezing op een moment dat het gewas schade berokkende, "zei Etters. ​"We blijven altijd nieuwe dingen leren en uitproberen. Ik denk dat dat ons op weg heeft geholpen.”

Hij schreef het succes van de stam toe aan de nabijheid van de Olijfcentrum aan de University of California-Davis, die hij prees voor zijn inspanningen om de boeren en molenaars van de stam op te leiden.

Hoewel het nog te vroeg is om te voorspellen hoe de oogst van 2023 zal evolueren, hoopt Etters dat deze beter zal zijn dan de vorige, waar het bedrijf tussen de 25 en 50 procent minder olijfolie produceerde dan normaal.

"We zijn ongeveer een week tot 10 dagen te laat met wat historisch gezien onze bloeiperiode zou zijn, maar de hoeveelheid knoppen aan de bomen is echt goed," zei hij. ​"We hebben goede hoop dat we een goede oogst hebben en dat het hier in 2023 een recordoogst voor ons zal zijn."