Stijgende prijzen en nieuwe technologie trekken private equity-belangen in olijfolie aan

Ondanks de hitte en droogte hebben de Zuid-Europese olijfolieproducenten belangstelling gewekt van private equity-bedrijven.

Hoewel de olijventeelt en de olieproductie doorgaans niet worden gezien als investeringen met een hoog rendement, hebben de huidige omstandigheden in Spanje en Portugal en nieuwe landbouwtechnologieën en -praktijken de olijfoliesector onder de aandacht gebracht.

Als gevolg van de aanhoudende macro-economische onzekerheid en de stijgende rentetarieven zullen private equity-bedrijven in de problemen komen ​"gefocust blijven op opportunistisch handelen om te investeren in hoogwaardige activa in gebieden met duidelijke langetermijnwind in de rug”, aldus onderzoek door Pete Witte, hoofd private equity-analist bij Ernst & Young.

Eén van de deals is de onlangs afgeronde overname van de Spaanse olijfolieproducent Innoliva door het in Canada gevestigde Fiera Comox Partners. Insoliva is een van de grootste producenten van Europa. Het werd verkocht aan Fiera Comox door het in Londen gevestigde Cibus Capital, dat het bedrijf in 2018 overnam.

Volgens berichten in de media voorspelt het landbouwinvesteringsteam van Fiera Comox veelbelovende financiële rendementen op de olijfoliemarkt, vooral in Spanje en Portugal.

Deze optimistische voorspelling heeft voornamelijk betrekking op de toename van olijfboomgaarden met superhoge dichtheid (superintensief) in Spanje en verbeterde maaltechnologieën.

"Spanje heeft een enorme markt ontwikkeld en TROS voor het product, en dit is overgeslagen naar Portugal”, vertelde Alexis Martineau, hoofd Europese private equity bij Brazilian Warrant Co. en oprichter van de in de Alentejo gevestigde olijfolieproducent Quinta Solana. Olive Oil Times.

"In het begin van de jaren 2000 was er een goudkoorts van veel Spaanse olijfolieproducenten naar met name het zuiden van de Alentejo”, voegde hij eraan toe.

Volgens Gonçalo Moreira, manager van de Alentejo Duurzaamheidsprogramma voor olijfolieDe Portugese regio, die ongeveer een vierde van het landoppervlak van het land beslaat, was in het oogstjaar 92/2022 verantwoordelijk voor 23 procent van de Portugese olijfolieproductie.

Martineau schrijft de stijging van de olijfolieproductie in de regio toe aan nieuwe landbouwtechnieken die vanuit Spanje worden geëxporteerd.

"Er wordt geïnvesteerd om moderne, superintensieve olijfgaarden te creëren in een land waar de meeste boerderijen bestaan ​​uit kleine ambachtelijke producenten die handmatig oogsten en gezamenlijk werken om olijfolie te produceren”, zei hij.

Terwijl Zuid-Portugal intensieve technieken heeft ontwikkeld, worden in andere olijfolieproducerende regio's van het land, vooral die in het noorden, nog steeds traditionele methoden gebruikt, waarbij in sommige gevallen gebruik wordt gemaakt van persen uit de 12e eeuw.^th en 13^th eeuwen.

Investeringen in bosjes met een superhoge dichtheid hebben Portugal echter op weg gezet om een ​​van de grootste olijfolieproducenten ter wereld te worden.

"In de toekomst zullen we het record van de Oogst 2021 door de toename van het areaal moderne olijfgaarden in heggen en omdat we veel nieuwe olijfgaarden hebben die nu pas in productie komen, waardoor we de hoeveelheid olijfolie die in Portugal wordt geproduceerd kunnen vergroten,” vertelde Moreira. Olive Oil Times een apart interview.

Samen met een toename van bosjes met een superhoge dichtheid, a 2020 studie van Juan Vilar Strategic Consultants en Consulai zeiden dat investeringen in technologie ook de weg vrijmaakten voor Portugal om de derde grootste olijfolieproducent ter wereld te worden.

Volgens Martineau kwam de katalysator voor deze snelle investeringen in Portugal voort uit de financiële crisis van 2008.

"Na de financiële crisis van 2008, toen Portugal het economisch moeilijk had, ontdekten Spaanse olijfproducenten dat het klimaat en de bodemspecificiteit in Portugal vergelijkbaar waren met die van de olijventeeltgebieden in Spanje, maar dat de grond veel goedkoper was”, aldus Martineau.

"Als gevolg hiervan verkochten verschillende banken land”, voegde hij eraan toe. ​"De Spanjaarden investeerden in duizenden hectares land, ter waarde van tientallen miljoenen euro’s.”

Martineau zei dat de combinatie van ​"De lage grondkosten, de royale watervoorziening, de productie-efficiëntie, de beschikbaarheid van hooggekwalificeerde arbeidskrachten en de winstgevendheid van de sector hebben geleid tot enorme investeringen.”

Hij voegde eraan toe dat het voordeel van Alentejo ten opzichte van andere delen van Portugal de toegang tot water is. De Aqueva-dam, gebouwd begin jaren 2000 in de rivier de Guadiana, een van de langste op het Iberisch schiereiland, is de bron van irrigatie geweest voor boerderijen in de regio. het aanzien van zijn agrarische landschap verandert.

Deskundigen voorspellen dat de belangstelling voor Alentejo zal aanhouden naarmate er verdere investeringen worden gedaan in boomgaarden met hoge dichtheid en geavanceerde fabrieken.

Fondsbeheerders hebben er voldoende vertrouwen in hogere prijzen voor olijfolie om langetermijnverbintenissen aan de sector aan te gaan.

De Spaanse investeringsmaatschappij Beka Finance heeft bijvoorbeeld samen met de Portugese industriële partner Bolschare zijn eerste fonds gelanceerd om te investeren in olijven- en amandelteelt met superhoge dichtheid.

Beka verwacht de komende tien jaar rendementen tot 20 procent van het nieuwe fonds, vergeleken met de aanvankelijke voorspelling van 11 procent, omdat de prijzen veel hoger zullen stijgen dan het fonds aanvankelijk schat.

"Er is steeds meer interesse om in deze sector te investeren”, aldus Beka's algemeen directeur Fernando de la Vega vertelde Reuters. ​"Een goed beheerd boerenbedrijf is een goede zaak.”

Naast de historisch hoge prijzen zien fondsbeheerders ook een blijvende waarde in de vraag naar olijfolie, nu steeds meer gezondheidsbewuste consumenten op zoek gaan naar het product. De verwachting is dat de consumptie van olijfolie in het oogstjaar 2023/24 opnieuw de vraag zal overtreffen.

Martineau verwacht echter niet dat de komende jaren van een leien dakje zullen gaan voor private equity-investeringen. In de toekomst verwacht hij dat de toegang tot water een knelpunt zal zijn. ​"maar vergelijkbaar met wijnregio’s zullen sommige olijfolieregio’s hun productie buiten de EU verhogen, waaronder Chili, Californië, Argentinië, Zuid-Afrika, misschien China en delen van Australië.”

Hij voegde eraan toe dat, hoewel de sector winstgevend blijft, de kosten van schulden zijn gestegen, waardoor de aankoop van grond duurder is geworden.

Martineau merkte op dat olijfolieproducenten over het algemeen diversifiëren naar amandelen om hun weddenschappen af ​​te dekken, aangezien beide gewassen op dezelfde soort grond worden verbouwd, hoewel amandelen meer water nodig hebben.

Binnenkort private equity-investeerders in de olijfoliesector ​"moeten hun terugkeer aanpassen aan de nieuwe omstandigheden in de wereld”, zei hij.

• Alleen eten
• Regen Makrr