De troebele wateren van de Griekse landbouw en de uitweg

Naarmate meer stedelijke Grieken terugkeren naar hun landelijke wortels, raken veel van deze nieuwe boeren verdwaald in hun poging om de uitdaging aan te gaan. (Foto: Simon oftewel Flyblog)

Terug naar het dorp

Eeuwenlang waren mensen in Griekenland zwaar afhankelijk van het land om essentiële goederen te krijgen om te overleven, zoals tarwe die meel, aardappelen, olijven, groenten en fruit opleverde. Tijdens de grote stedelijke golven van de jaren 1950 en 60 werden de grote steden overspoeld met nieuwkomers en werd het platteland verlaten. Afgezien van de slechte ontwikkeling en expansie die dit voor de steden met zich meebracht, wordt stedenbouw nu beschouwd als een remmende factor voor ontwikkeling, aangezien het nettoresultaat overbevolking en werkloosheid in de stedelijke gebieden en ongebruikte landbouwgronden op het platteland was.

Voor deze ongelijke vooruitgang moet nu een prijs betaald worden: de financiële crisis, die niet meer weg te denken is, heeft veel stadsbewoners gedwongen om terug te keren naar hun dorpen en boerderijen en opnieuw te beginnen met het cultiveren van het familieland. Maar zonder continuïteit in landzorg en zonder kennisoverdracht omdat er niemand is om hen de knowhow over te brengen, raken nieuwe boeren vaak verdwaald in hun poging om de uitdaging aan te gaan. Instructieprogramma's worden door de staat aangeboden om hen het vak te leren, maar niets kan zo'n gebrek aan praktische kennis goedmaken.

Met name in de olijfoliesector waar meer dan de helft van de nieuwe boeren bezet is, zijn er nog meer problemen: droogte heeft geleid tot een verminderde opbrengst aan olijfolie op veel plaatsen hebben recente hagelbuien in zuidelijke gebieden de situatie verslechterd door hard te slaan op bomen en steenvruchten, overal worden grote hoeveelheden verse olijfolie gestolen, olijfbomen worden gekapt om brandhout te worden aangezien aardolie erg duur is, de prijzen van olijfolie hoog en laag schommelden en de klassieke inefficiënties van de staat om het goede te bevorderen (en die van de producenten om coalities te vormen) zijn berucht.

De psychologische factor

Deze verschijnselen waren altijd aanwezig, maar nu komen ze vaker voor, meer besproken en veel belangrijker; de diefstal van 400 kilo olie van een boerderij in Thessalië vorige maand kan nu catastrofaal zijn voor de boer, en armoede dwingt potentiële dieven om alles mee te nemen, van olie tot machines en vee.

In moeilijke situaties speelt psychologie een cruciale rol en is een grondig begrip van de situatie belangrijk. Paniek, die constant wordt gereproduceerd en uitvergroot door de media, is een ongewenste partner die mensen verblindt om te begrijpen dat niet alle anderen dieven zijn en dat niet iedereen zal worden beroofd.

Jonge boeren moeten kunnen begrijpen dat de gemeenschap, ondanks overtredingen en ongunstige weersomstandigheden, sterke banden heeft die niet zomaar verbroken kunnen worden. Land kan voor velen de oplossing zijn, en dingen zullen beter worden als ze maar hard genoeg proberen. Kansen komen en gaan tijdens de crisis en ze moeten er een of twee grijpen. Het weer zal opnieuw hun bondgenoot zijn en geduld en doorzettingsvermogen zijn vereist.

Het licht aan het einde van de tunnel

Natuurlijk is niet alles obscuur en retrogressief. Het gebrek aan kennis over het land kan tot op zekere hoogte worden gecompenseerd door ambitieuze boeren die voortdurend op zoek zijn naar nieuwe landbouwtechnieken, die moderne technologie gebruiken om de beste producten te maken, die via internet contact leggen met markten en potentiële klanten en reclame maken voor hun goederen op internet.

Hoe rustelozer en fantasierijker u bent, hoe welvarender uw bedrijf zal zijn. Er zijn veel gevallen van back-to-the-dorp-mensen die erin zijn geslaagd zich te onderscheiden van de massa en indruk te maken op het publiek: slakkenkweek, biologische olijfolie productie, hydrocultuur, truffelteelt, zijn allemaal gevallen van nogal ongebruikelijke maar de laatste tijd winstgevende activiteiten. Het beste voorbeeld is van een man die goed betaald wordt om door de bergen rond zijn dorp te zwerven en wilde eetbare groenten te verzamelen, die vervolgens naar chique restaurants in Athene worden gestuurd (groene gekookte groenten is een veelgebruikt gerecht in Griekenland).

Bovendien heeft de staat het probleem geïdentificeerd en is begonnen met het verhuren van land aan jonge boeren voor een symbolische jaarlijkse kost van 20 euro per hectare. De Kerk van Griekenland overweegt ook om haar eigendommen aan boeren weg te geven, als gebaar van goede wil maar ook als substantiële steun. Het geld begint weer langzaam te stromen en volgens overheidsfunctionarissen zullen het MKB (kleine en middelgrote ondernemingen), de ruggengraat van de economie, de kans krijgen om te worden gefinancierd uit een opslagplaats van ongeveer € 500 miljoen.

Uiteindelijk komt alles erop neer dat als de nieuwe boeren bekwaam genoeg zijn en in staat zijn om een ​​positieve houding aan te nemen ten opzichte van de door de crisis veroorzaakte obstakels, deze pas geboren landliefhebbers zullen slagen.