Siciliaanse en Sardijnse producenten schrijven prijswinnende kwaliteit toe aan innovatie en duurzaamheid

Na een seizoen gekenmerkt door droogte en macro-economische problemen, vierden telers van de twee grootste eilanden van Italië, Sardinië en Sicilië, hun internationale succes op de 2023 NYIOOC World Olive Oil Competition.

De droogte die heel Italië trof spaarde de twee regio's niet, die door de effecten van een ​'off-year' (de fase van lagere productie in de natuurlijke afwisselende draagcyclus van de olijfbomen) kende een lichte daling van de productievolumes.

Toch handhaafden de insulaire boeren hoge kwaliteitsnormen, erkend door de jury van 's werelds grootste olijfoliekwaliteitswedstrijd.

Een continu evoluerende aanpak waarbij elk detail van het productieproces betrokken is, van technologische kenmerken op boerderijniveau tot verreikende milieuaspecten, heeft deze producenten geholpen om hun weg naar het wereldtoneel te vinden en bij te dragen aan het algehele succes van hun land - Italië behaalde 174 onderscheidingen uit 224 inzendingen, wat een van de hoogste slagingspercentages is op de 2023 NYIOOC.

Alle eer voor de vijf onderscheidingen die aan Sardinië zijn uitgereikt, gaat naar Pasquale Manca en zijn San Giuliano extra vergine olijfolie merken, Fruttato en L'Originale, die twee Gold Awards hebben gewonnen, en Monocultivar Bosana, Organic en Primér, die elk een Silver Award hebben ontvangen.

"We zijn blij met deze erkenningen, ook omdat ze de moeite waard zijn investeringen die we onlangs hebben gedaan in de molen,' vertelde hij Olive Oil Times. ​"Met name aan het einde van de laatste oogst, in november, hebben we een ultrasoon systeem geïnstalleerd op twee van onze vier productielijnen.”

"Ondanks de vertraging, vanwege de wereldwijde problemen met betrekking tot de aanvoer van grondstoffen, hebben we het op tijd opgezet om het op een klein deel van het fruit te testen. We hebben interessante feedback gekregen, waardoor we denken dat de bijdrage van deze technologie aan de opbrengst van volgend jaar aanzienlijk kan zijn”, voegde hij eraan toe.

Er wordt ook geïnvesteerd in nieuwe gronden, met name de gronden die ooit als weiland werden gebruikt, maar die nu zijn weggegooid en onbebouwd.

"Omdat er eeuwenlang schapen op deze percelen hebben gegraasd, zijn ze rijk aan stikstof”, zei Manca. ​"We verwerven dit soort nieuwe panden, waar we de komende jaren nieuwe olijfbomen gaan planten.”

Nu beheert Domenico Manca ongeveer 150,000 bomen en is van plan om dit totaal in drie of vier jaar te verdubbelen en nog eens te verdubbelen in 10 jaar, met als doel 1,000 hectare te bereiken.

"We zijn voortdurend aan het uitbreiden en evolueren, en om dat te doen, besteden we tijd aan experimenteren, zowel in de molen als in de bosjes, en werken we ook samen met onderzoekers," zei Manca.

Gelegen in het noordwesten van Sardinië, in de uitgestrekte vlakte van Nurra, zijn zijn bosjes gerangschikt volgens verschillende plantpatronen, van traditioneel tot superdicht, inclusief de voornamelijk inheemse Sardijnse variëteiten Bosana, Nera di Oliena en Semidana.

"We hebben ook Coratina uit Puglia en de Catalaanse variëteiten Arbosana en Arbequina, die we niet alleen waarderen vanuit zakelijk oogpunt, maar ook omdat er een bijzondere band bestaat tussen hun geboorteplaats en de onze, Alghero, aangezien we een taalkundige minderheid zijn dat spreekt oud Catalaans, 'zei Manca.

Ondertussen vierden telers op het andere grote mediterrane eiland van Italië opnieuw een succesvol jaar op de World Competition.

De producenten achter Mandranova, in de provincie Agrigento, vierden een gouden onderscheiding voor een Nocellara del Belice monovarietal die jaarlijks wordt uitgereikt op de NYIOOC.

"Erkenning krijgen bij de NYIOOC elk jaar is erg belangrijk voor ons omdat het ons in staat stelt om de consument onze constante inzet voor hoge kwaliteit te garanderen”, zegt Silvia Di Vincenzo, die het bedrijf leidt met haar man, Giuseppe en zoon Gabriele.

"We doen al vanaf het begin mee en dit gaf ons ook de kans om onszelf in de loop van de tijd te vergelijken met de andere producenten”, voegde ze eraan toe.

Dicht bij de zuidwestelijke kust, in Palma di Montechiaro, liggen ongeveer 10,000 Nocellara-, Cerasuola-, Biancolilla- en Giarraffa-bomen in het hart van het landgoed, waaronder een horecaresort.

"We zijn al vijf generaties olijventelers', zegt Di Vincenzo. ​"Ooit was er een wijngaard op het terrein, maar we hebben besloten ons uitsluitend te concentreren op de olijventeelt, die biologisch wordt beheerd volgens hoge duurzaamheidsnormen."

Volgens dezelfde principes van kwaliteit en milieubescherming, wijden ze zich aan de teelt van amandelen - het landgoed bevat een bos van 15,000 bomen.

"Het bedrijf is continu in ontwikkeling en we proberen elke fase van het productieproces te verbeteren”, zei ze. ​"Zo snoeiden we in het begin de bomen volgens de vrije vaasvorm; nu doen we het volgens de polyconische vaasmethode. Voorheen verzamelden we de vruchten alleen met begeleiders; nu voeren we drie verschillende soorten oogsten uit om de operaties te versnellen en nog groene olijven te plukken."

Het fruit wordt geplet in de ultramoderne bedrijfsmolen die gebruik maakt van een tweefasig waterbesparend systeem. Het beschikt over een nieuwe technologie die de verwerkingstijd verkort, waardoor de extractie van fenolen toeneemt en een koelmachine die de apparatuur koelt.

"We proberen onze producten op de best mogelijke manier te maken, niet zozeer voor zaken, maar eerder omdat we erg verliefd zijn op extra vierge olijfolie, en dit is inderdaad wat ons inspireert om de kwaliteit hoog te houden, "zei Di Vincenzo.

Net ten westen van Mandranova's bosjes ligt het dorp Villafranca Sicula, de thuisbasis van de Loco Galbasa biologische boerderij, die won een Zilveren Award met zijn eerste NYIOOC vermelding voor een monovarietal van Biancolilla.

"Deze erkenning laat ons zien dat ons bedrijf een goede start heeft gehad en de goede kant op gaat”, aldus mede-eigenaar Marco Gagliano. ​"De boerderij is in feite opgericht in 1963 en werd beheerd door onze oom.”

"Toen mijn neef en ik het vorig jaar overnamen, bedachten we het merkontwerp en concentreerden we ons op hoge kwaliteit, "voegde hij eraan toe. ​"Het is de eerste keer dat we deelnemen en na zo'n korte tijd sinds de start van ons project, geeft deze prijs ons nog meer voldoening.”

De 20 hectare grote boerderij is gelegen in een vallei waar 4,800 olijfbomen gedijen met uitzicht op de zee - eeuwenoude Biancolilla-bomen, die het overgrote deel van de boomgaard vertegenwoordigen, worden geflankeerd door de andere lokale variëteiten, Cerasuola en Nocellara del Belice.

"Op heldere dagen kunnen we het eiland Pantelleria zien”, zegt mede-eigenaar Sandro Domenico Musso. ​"Hier hebben de olijfgaarden zich zeer goed ontwikkeld, dankzij het droge klimaat dat verschillende ziektes voorkomt."

Op het landgoed staat een boerderij uit 1860, toen er veel olijfbomen werden geplant. Hieronder bevinden zich kleine percentages verwaarloosde rassen zoals Passulunara, Giarraffa en Bottone di Gallo.

"Ze hebben een hoge historische en botanische waarde en vertegenwoordigen een echt erfgoed dat we zorgvuldig beschermen. Elke plant is als een kind voor ons, omdat we ze allemaal kennen', zei Musso. ​"We hebben hard gewerkt om het bedrijf te verbeteren, altijd met de zorg voor het milieu en de biodiversiteit voorop.”

Om de luchtvochtigheid te behouden en de bodemvruchtbaarheid te verbeteren, passen ze duurzame praktijken toe, waaronder mulchen en groenbemesters. Bovendien hebben ze onlangs enkele bijenstallen in het bos geïntroduceerd om biologische honing te produceren en vooral vanwege hun belangrijke rol in het ecosysteem.

"Nogmaals, om redenen van duurzaamheid vertrouwen we op de nieuwste generatie molen die zich op loopafstand van de boerderij bevindt, "zei Musso. ​"Omdat het een tweefasige machine is, heeft het geen water nodig, en we kunnen veel van deze kostbare hulpbron besparen, mede dankzij onze oude olijfbomen die niet hoeven te worden geïrrigeerd.”

In de zuidoostelijke hoek van het eiland, in het dorp Buccheri, liggen de producenten achter Siracura Agresis nog gevierd nog een gouden onderscheiding voor hun monovarietal Fiore D'Oro, een door Monti Iblei beschermde oorsprongsbenaming gecertificeerde olie.

"Elke keer weer is het een plezier om een ​​prijs te ontvangen in zo'n prestigieuze wedstrijd, die ons als olijventelers helpt om gewaardeerd te worden", aldus Pietro Nicotra. ​"Vooral aan het einde van deze zeer gecompliceerde jaren gekenmerkt door de moeilijkheden als gevolg van de pandemie, de oorlog en de weersomstandigheden, is het een nog grotere voldoening om dit resultaat te kunnen bereiken.”

Samen met zijn vader, Lorenzo Nicotra, en compagnon, Salvatore Paparone, beheert hij een boomgaard van 50 hectare met 10,000 olijfbomen. Oude Tonda Iblea-bomen, met enkele rijen Biancolilla en Nocellara, bloeien op de hellingen van Mount Lauro, een uitgedoofde vulkaan. Ze liggen deels verspreid op steile terrassen op ongeveer 600 tot 700 meter boven zeeniveau.

"Hoogte en bodemstructuur zijn niet eenvoudig te beheren en vergen veel meer werk”, zei Nicotra. ​"Er zijn echter ook positieve aspecten, zoals een sterke temperatuurvariatie tussen dag en nacht en een goede afvoer van regenwater, die gunstige effecten hebben voor de planten en vruchten en ons helpen om de kwaliteit van ons product te verbeteren. organoleptische profielen. '

"De bomen worden niet geïrrigeerd en hierdoor kunnen we deze zeer belangrijke hulpbron behouden, aangezien duurzaamheid de kern vormt van onze ondernemersvisie”, voegde hij eraan toe.

Gerangschikt volgens een uitgebreid beplantingspatroon en tot 10 meter uit elkaar geplaatst, zijn sommige bomen bijna 1,000 jaar oud.

Sinds een paar jaar voert het bedrijf een project uit voor hun adoptie, waarbij de deelnemers een speciale band opbouwen met de geadopteerde bomen, de boerderij bezoeken en een deel van de olie ontvangen die ze elk jaar produceren.

"Dit project helpt ons verlaten bosjes te herstellen”, zei Nicotra. ​"De filosofie van het bedrijf sinds de oprichting 20 jaar geleden is, in plaats van nieuwe plantages aan te leggen, om de oude te beschermen.”

"We zijn inderdaad begonnen met het herstellen van verlaten bosjes, ook om ze te behoeden voor het risico van ooit vaker bosbranden, dus met als doel het belangrijke erfgoed dat wordt vertegenwoordigd door deze majestueuze, eeuwenoude olijfbomen te behouden”, concludeerde hij.