Onderzoek onthult hoe polyfenolen de insulineresistentie verlagen

Een nieuwe studie, gepland voor publicatie in 2024, heeft geïdentificeerd hoe polyfenolen gevonden in extra vergine olijfolie beïnvloeden de moleculaire en cellulaire mechanismen die verband houden met cardiometabolische ziekten en obesitas.

Hoewel meer dan tien jaar onderzoek het vermogen van polyfenolen heeft aangetoond om de negatieve gevolgen voor de gezondheid die gepaard gaan met chronische ontstekingsziekten te verzachten, hebben onderzoekers nog steeds niet het biologische mechanisme geïdentificeerd waarmee deze resultaten worden verkregen.

Uit eerder onderzoek door een team van Italiaanse wetenschappers is gebleken dat systemische ontstekingen en verstoring en disfunctie van de mitochondriën twee van de belangrijkste mechanismen zijn die betrokken zijn bij de pathofysiologische processen die vetophoping koppelen aan cardiometabolische stoornissen, zoals obesitas en diabetes.

De leidende hypothesen die worden gebruikt om de gezondheidsvoordelen van extra vierge olijfolie over ontstekingsziekten richten zich over het algemeen op de antioxiderende eigenschappen van polyfenolen om de gevolgen van ontstekingen om te keren. Onderzoekers zeiden echter dat dit nog steeds niet direct is aangetoond.

Als gevolg hiervan heeft het Carapelli Nutritional Institute, een wetenschappelijk centrum dat zich toelegt op de studie van olijfolie en gefinancierd door het moederbedrijf, deoleo, nam contact op met het Italiaanse onderzoeksteam om de potentiële moleculaire en cellulaire mechanismen te bestuderen die betrokken zijn bij de gunstige effecten van olijfolie.

De onderzoekers waren ook geïnteresseerd in het bepalen van de rol van verschillende componenten van olijfolie, waaronder polyfenolen en lipidederivaatmoleculen squaleen en tocoferolen, en enkelvoudig onverzadigde vetzuren – over de daarmee samenhangende gunstige effecten van de consumptie van extra vierge olijfolie op cardiometabole syndromen.

Enzo Nisoli, onderzoeker naar obesitas aan de Universiteit van Milaan en co-auteur van het onderzoek, zei dat het team de muizen in vijf groepen verdeelde en elke groep een specifiek dieet gaf.

De controlegroep consumeerde een vetarm dieet, waarbij vet negen procent van het totale calorieverbruik uitmaakte en bestond uit sojaolie, een meervoudig onverzadigd vet.

De andere vier groepen consumeerden diëten die 40 procent van de calorieën uit vet bevatten. In elk dieet bestond 14 procent van de vetconsumptie uit sojaolie, een bron van linolzuur, dat essentieel is voor de overleving van zoogdieren.

De vier eetprogramma's omvatten een dieet bestaande uit reuzel, een verzadigd vet; het EVO Pol+-dieet, bestaande uit met polyfenol verrijkte extra vierge olijfolie met squaleen en tocoferol; het EVO Poldiet, bestaande uit extra vierge olijfolie zonder polyfenolen, met squaleen en tocoferol; en een hazelnootoliedieet met alleen tocoferol.

Onderzoekers voor alle groepen controleerden het totale calorieverbruik en de mate van lichaamsbeweging.

"Als je al deze diëten met elkaar vergelijkt, kun je informatie verkrijgen over de relevantie van een enkel onderdeel van de extra vierge olijfolie, wat uiteindelijk fenotypische en moleculaire verschillen kan veroorzaken,” vertelde Nisoli. Olive Oil Times.

De onderzoekers voerden een lang experiment uit met de vijf diëten die de glucosehomeostase op verschillende punten controleren en aan het einde van het experiment haalden ze wit en bruin vetweefsel uit de lever en skeletcellen voor onderzoek.

Volgens Nisoli is dit de ophoping van functioneel vetweefsel in verschillende delen van het lichaam ​"is de eerste fase bij patiënten die vatbaar zijn voor verschillende stadia van het [cardiometabool] syndroom, die kunnen evolueren naar klinische hart- en vaatziekten of nierziekten met veranderingen in het hart of de slagaders in de hersenen.”

"Overtollige en disfunctie van de ophoping van vetweefsel in het lichaam, zowel bij dieren als bij mensen, kunnen ontstekingsprocessen, oxidatieve stress en andere zaken verhogen die het potentieel hebben om het lipidenmetabolisme in de lever te verstoren,” voegde hij eraan toe, wat neerslaat chronische nierziekten en hart- en vaatziekten.

"Het belangrijkste doel van ons onderzoek was om de onderzoekers ervan te overtuigen dat de voordelen die met de Mediterraan dieet, door middel van extra vergine olijfolie, werden verkregen door deze veranderingen te moduleren”, zei hij.

Aan het einde van de studie zei Nisoli dat het onderzoeksteam verschillende belangrijke bevindingen had geïdentificeerd, die de weg vrijmaakten voor toekomstige studies.

De onderzoekers ontdekten dat muizen die het vetrijke dieet volgden, bestaande uit extra vierge olijfolie, hun lichaamsgewicht konden verminderen vergeleken met muizen die het vetrijke dieet met reuzel volgden.

Ze merkten ook op dat bij alle vier de vetrijke diëten alleen het met polyfenol verrijkte dieet een statistisch significante vermindering van de glycemie na het eten liet zien.

"Daarnaast hebben we andere metingen uitgevoerd die aantonen dat muizen die gevoed worden met een dieet dat is vervangen door extra vierge olijfolie verrijkt met polyfenolen, minder insulineresistent zijn dan het vetrijke reuzeldieet en de andere twee met extra vierge olijfolie verrijkte diëten,” zei Nisoli.

"Dit resultaat is belangrijk om te suggereren dat polyfenolen effectief betrokken zijn bij een normalisatie van de glucosehomeostase en bij het potentiële voordeel bij deze dieren”, voegde hij eraan toe.

Aan het einde van het experiment haalden de onderzoekers weefsels uit de muizen om een ​​RNA-sequencing-analyse uit te voeren waarmee ze de genexpressie konden meten bij de muizen die het met polyfenol verrijkte dieet kregen, vergeleken met de andere diëten.

Door deze vergelijkingen konden de onderzoekers de genen identificeren die betrokken zijn bij de verschillende uitkomsten in de lever en het witte vetweefsel en, meer specifiek, zien hoe de consumptie van polyfenolen correleerde met verschillende genexpressies.

"Als je hetzelfde gen ziet toenemen in het met polyfenolen verrijkte vetrijke dieet vergeleken met het met polyfenolen beroofde vetrijke dieet, kun je zien dat het mogelijk betrokken kan zijn bij de pathologie die verband houdt met obesitas,” zei Nisoli. ​"Je zou kunnen aantonen dat polyfenolen in staat zijn om op zijn minst gedeeltelijk de veranderingen veroorzaakt door obesitas tegen te gaan.”

Op basis van deze waarneming gingen de onderzoekers door met het analyseren van alle verschillende genen en het construeren van sequenties van gennetwerken, bekend als clusters, aangepast door het vetrijke dieet en teruggedraaid door het met polyfenol verrijkte dieet.

Ze ontdekten dat het met polyfenol verrijkte dieet de genexpressies verminderde die geassocieerd zijn met ontstekingen en oxidatieve stress. Afzonderlijk werden toenames in genexpressies geassocieerd met energieverbruik en mitochondriale functie waargenomen bij de muizen die het met polyfenol verrijkte dieet kregen.

"We concludeerden dat als ontstekingen, oxidatieve stress en insulineresistentie de centrale schade zijn die wordt veroorzaakt door het cardiometabolisch syndroom, de consumptie van extra vierge olijfolie verrijkt met polyfenolen de insulineresistentie aanzienlijk voorkomt”, aldus Nisoli.

"Polyfenolen kunnen de genexpressieprofielen in diverse metabolisch actieve weefsels aanzienlijk beïnvloeden, en in het bijzonder lijken polyfenolen een deel van deze schade, ontstekingen en oxidatieve stress te voorkomen,” voegde hij eraan toe.

Hoewel Nisoli zei dat deze resultaten veelbelovend waren in de inspanningen van onderzoekers om te definiëren hoe extra vierge olijfolie de moleculaire mechanismen achter cardiometabolische ziekten beïnvloedt, zei hij dat er enkele beperkingen waren.

De belangrijkste hiervan zouden de verschillende effecten van extra vergine olijfolie kunnen zijn polyfenolconsumptie op de darmmicrobiota tussen muizen en mensen, en hij voegde eraan toe dat er nog veel onderzoek moet worden gedaan voordat onderzoekers definitief kunnen zeggen hoe extra vierge olijfolie de moleculaire mechanismen achter cardiometabolische ziekten beïnvloedt.

"Dit is het begin van het verhaal”, besluit Nisoli. ​"We proberen nu meer informatie te krijgen over de genen die mogelijk betrokken zijn bij de werking van de polyfenolen. Het onderzoek zal lang duren.”