CEO van Acesur benadrukt de sleutelrol van Andalusië in de toekomst van de sector

In 180 jaar tijd is Acesur uitgegroeid van een klein familiebedrijf in Sevilla tot een van 's werelds grootste producenten en exporteurs van olijfolie.

Think onderzoek van de Pablo de Olavide Universiteit van Sevilla, speelde het bedrijf, opgericht door de familie Luca de Tena in 1840, een cruciale rol bij het uitbreiden van de Spaanse olijfolie-export buiten Europa.

In de nasleep van de massale migratie van Zuid-Europa naar Amerika begin en midden jaren twintig^th eeuw was Acesur een van de toonaangevende Spaanse bedrijven die zijn olijfolie naar het buitenland verscheepten naar Andalusische expats en hun nieuw opgerichte bedrijven. Later pionierde het bedrijf met de overstap van bulk naar individueel verpakte en merkexport.

Gedurende bijna twee eeuwen is Acesur stevig in de familie gebleven. In meer dan 35 jaar bij het bedrijf heeft Gonzalo Guillén als exportdirecteur en vervolgens als CEO leiding gegeven aan een aanzienlijke groei. Hij blijft optimistisch over de toekomst van het bedrijf, de Andalusische olijfolieproductie en de groeiende mondiale olijfoliecultuur.

Hoewel een carrière bij Acesur vrijwel zeker een gegeven was, kwam Guillén er onverwachts bij toen hij naar de universiteit ging. Na het afronden van de middelbare school, waarin hij een jaar in de Verenigde Staten studeerde, stierf de bejaarde internationale verkoopdirecteur van Acesur.

"Toen ik terugkeerde naar Madrid, vertelde mijn vader me dat ik naar de universiteit zou gaan, maar dat ik ook moest werken”, vertelde Guillén. Olive Oil Times.

Omdat hij al Engels sprak, wees zijn vader hem toe aan de internationale verkoopafdeling om de export van het bedrijf te vergroten.

"Destijds exporteerde Acesur vrijwel geen olijfolie; slechts een paar zendingen naar enkele Arabische landen en een klein beetje naar de Verenigde Staten”, aldus Guillén.

Om het exportvermogen van Acesur te verbeteren, bezocht Guillén in de beginjaren veel nieuwe en opkomende olijfoliemarkten om relaties op te bouwen met potentiële klanten, meer te weten te komen over de cultuur en consumentenstudies uit te voeren.

"Beetje bij beetje vormden we in elk land een aparte strategie”, aldus Guillén. ​"En we groeiden langzaam maar gestaag, tot nu toe zijn we in meer dan 100 landen terechtgekomen.”

De afgelopen 35 jaar is de export van Acesur en andere Spaanse bedrijven dramatisch toegenomen.

Volgens gegevens van de Internationale Olijfolieraad exporteerde Spanje in het oogstjaar 65,800/1990 slechts 91 ton buiten de Europese Unie, vergeleken met de 467,500 ton die in 2021/22 werd geëxporteerd.

"De consumptie van olijfolie is gedemocratiseerd”, aldus Guillén. ​"Er zijn nu zoveel meer consumenten over de hele wereld.”

Sinds 1990/91 is de olijfolieconsumptie dramatisch gestegen van 1.67 miljoen ton naar 3.33 miljoen ton in 2021/22. Gedurende deze periode hebben zich in China aanzienlijke stijgingen voorgedaan, van vrijwel geen olijfolieconsumptie naar 42,500 ton in 2022/23.

Op dezelfde manier is de consumptie van olijfolie dramatisch gestegen in Australië, Brazilië, Canada, Duitsland, Japan, Turkije en het Verenigd Koninkrijk.

De grootste groei vond echter plaats in de Verenigde Staten, waar de consumptie groeide van 88,000 ton in 1990/91 tot 412,000 ton in 2021/22.

Niettegenstaande recordhoge olijfolieprijzen bij oorsprong na a tweede opeenvolgende ondergemiddelde mondiale oogst Guillén verwacht dat de vraag in de Verenigde Staten in 2023/24 zal blijven groeien.

"Het is mogelijk dat de Verenigde Staten dit jaar de grootste olijfolieconsument zullen worden, iets wat we nooit hadden gedacht”, aldus Guillén.

Als gevolg hiervan heeft Acesur zwaar geïnvesteerd in de VS, door ruim tien jaar geleden een commercieel kantoor te openen in New York City, gevolgd door een bottel- en distributiecentrum in Virginia in 2020 en de aankoop van meer dan 350 hectare in Californië om eind vorig jaar een bos met superhoge dichtheid te planten.

"De Verenigde Staten zijn de belangrijkste markt voor olijfolieconsumptie, waar er veel meer potentieel is om het volume te laten groeien”, aldus Guillén. ​"Het is een markt die veel innovatie mogelijk maakt. Het is een markt waar de marges niet zo krap zijn, omdat er in veel staten en gebieden veel concurrentie is van supermarktketens.”

Hij voegde eraan toe dat ondanks minder bekendheid van het merk in vergelijking met de opkomende markten in Azië, de Verenigde Staten nog steeds actief zijn ​"een markt die veel meer kansen biedt dan welke andere dan ook.”

Fundamenteel is de stijgende consumptie in de VS en de rest van de wereld het gevolg van een aanzienlijke mondiale productiestijging, vooral in Spanje.

"We bevinden ons momenteel in een zeer slechte situatie, met alleen productie naar verwachting 700,000 ton bereiken opnieuw,” zei Guillén. ​"Spanje heeft echter de capaciteit om twee miljoen ton olijfolie te produceren.”

Gesteund door Spanje verwachten analisten dat de mondiale olijfolieproductie zal toenemen vier miljoen ton bereiken jaarlijks tegen 2050, en Guillén gelooft dat de consumptie gelijke tred zal houden.

"In de afgelopen dertig jaar hebben we het geluk gehad een product te produceren dat nog steeds in de mode is”, zei hij, verwijzend naar de groeiende hoeveelheid onderzoek die aantoont gezondheidsvoordelen van olijfolie en de voortdurende rangschikking van de Mediterraan dieet als een van de gezondste ter wereld en het gemakkelijkst te volgen.

"Vrijwel alle olijfolie die elk jaar wordt geproduceerd, wordt dat jaar geconsumeerd”, aldus Guillén. ​"De reden dat de mondiale consumptie niet hoger is, is vanwege de productie.”

In een normaal jaar maakt olijfolie grofweg drie procent uit van de mondiale consumptie van eetbare olie (als gevolg van opeenvolgende slechte oogsten daalde dit cijfer tot één procent in 2023). Toch denkt Guillén dat dit gemakkelijk de zes procent kan bereiken.

Als gevolg hiervan is het verhogen van de productie de beste manier om de mondiale vraag naar olijfolie te vergroten. Terwijl Jaime Lillo, de nieuwe directeur van de Internationale Olijfolieraad, gelooft dat de productie vooral zal toenemen buiten het Middellandse-Zeegebied voorkomenGuillén gelooft dat Andalusië een ‘ground zero’ zal blijven voor olijfgaarden en uitbreiding van de olieproductie.

"Ik geloof dat er buiten de Middellandse Zee niet zoveel capaciteit is om te telen, omdat de weersomstandigheden voor olijfbomen zeer beperkt zijn”, zei hij. ​"In Spanje is er meer capaciteit om te groeien, omdat er veel land is.”

Een deel van deze groeiende capaciteit komt neer op wat Guillén beschrijft als de industriële revolutie van de olijfoliewereld, die zich de afgelopen decennia heeft voltrokken. ​"De sector is de afgelopen dertig jaar veel geautomatiseerd en geprofessionaliseerd”, zegt hij.

Dit is vooral het geval geweest in Andalusië, waar een groot deel van het landschap van de grootste autonome gemeenschap van Spanje wordt bepaald door olijvenplantages met een superhoge dichtheid. ​"Zij zijn de toekomst”, voegt Guillén toe.

Hij stelt dat het cultiveren van olijfgaarden met een superhoge dichtheid de productiekosten voor boeren heeft verlaagd door de olijvenoogst te mechaniseren. In deze periode zijn de olijfmolens geavanceerder geworden, waardoor de kwaliteit is verbeterd.

"Deze industriële revolutie in de productiebasisprincipes van oogsten en malen heeft geresulteerd in een indrukwekkende toename van de kwaliteit”, zei hij. ​"Automatisering betekent dat de olijven binnen enkele uren worden geoogst en getransformeerd. Elk jaar meer extra vergine olijfolie en er wordt minder olijfolie van inferieure kwaliteit geproduceerd.”

Terwijl moderne teelt- en productiemethoden overal in de olijfoliewereld wortel hebben geschoten, stelt Guillén dat Spanje de revolutie aanstuurt, deels vanwege zijn buitensporige producentenrol, geholpen door verschillende factoren.

"De eerste is aardrijkskunde, zei hij. ​"Er zijn uitgestrekte vlakten met een geschikt mediterraan klimaat voor de olijventeelt. In Spanje zijn sommige landgoederen tussen de 200,000 en 500,000 hectare groot en kunnen worden gemechaniseerd, waardoor de kosten aanzienlijk worden verlaagd.”

Het geld dat tijdens de groei- en oogstfase wordt bespaard, kan worden geïnvesteerd in moderne molens en ultramoderne apparatuur.

Italië en Griekenland zijn daarentegen bergachtiger. Als gevolg hiervan is de gemiddelde grootte van een olijfgaard veel kleiner, wat mechanisatie veel duurder maakt, en is er doorgaans een groter aantal kleinere fabrieken.

"We liggen lichtjaren voor op onze concurrenten”, aldus Guillén. ​"In Spanje beschikken we over de beste technologie, fabrieken, controlesystemen en software, en digitale traceerbaarheidssystemen, maar ook over de meest geavanceerde raffinaderijen en de modernste bottelarijen met de hoogste capaciteit ter wereld.”

Samen met de gestaag stijgende mondiale productie heeft een groter bewustzijn van de gezondheidsvoordelen van de consumptie van extra vierge olijfolie de consumptie dramatisch doen toenemen.

"Voor bijna alle consumenten ter wereld is olijfolie een ambitieus product”, aldus Guillén. ​"Mensen begrijpen dat het een duurder en gezonder product is dan andere eetbare oliën.”

Hij voegde er echter aan toe dat de sterke smaken van extra vierge olijfolie in sommige delen van de wereld ook een beperkende factor zijn geweest.

"Landen in heel Noord-Europa of Azië hebben er moeilijker aan kunnen wennen; ze consumeren het in eerste instantie meer voor de gezondheid dan voor de smaak”, zei Guillén. ​"Maar beetje bij beetje raakt de consument ervan overtuigd dat de smaak ook goed is.”

Naast het overtuigen van consumenten om de fruitige, bittere en scherpe smaken te omarmen, ziet Guillén de prijzen in de detailhandel als een beperkende factor voor het vergroten van de aantrekkingskracht van olijfolie, wat hij noemt als een andere reden dat de productie moet stijgen.

"Nu, met een productie van 2.7 miljoen ton, zien we prijzen van €6 tot €9 per kilogram”, zei hij. ​"Als we terugkeren naar een hoge productie, komen we uit op €2 à €3 per kilogram.”

De prijzen zullen echter waarschijnlijk blijven stijgen voordat ze dalen. Vanwege zijn status als 's werelds grootste producent met ruime marge, bepaalt de Spaanse oogst een grote bijdrage aan het bepalen van de mondiale olijfolieprijzen.

Opnieuw verwachten producenten en experts dat de productie ongeveer 700,000 ton zal bereiken, na het laagste punt van 664,000 ton vorig jaar.

Guillén zei dat de prijzen zullen blijven stijgen als het deze winter niet meer regent en hoge temperaturen een negatieve invloed hebben op de bloeiperiode in april en mei, zoals ze in de voorgaande twee oogstjaren hebben gedaan.

Als dit echter voorbij zou gaan, verwacht Guillén niet dat de prijzen veel hoger zullen uitvallen dan het huidige niveau, aangezien de situatie van het volgende jaar vergelijkbaar zou zijn met de huidige wat betreft de vraag en het gebrek aan olijfolievoorraden om over te dragen.

Hand in hand met het prijsprobleem beschouwt Guillén de klimaatverandering als een bepalende uitdaging voor de Andalusische olijfolieproductie.

In plaats van fatalistisch te zijn over de vooruitzichten van de olijfbomen, gelooft hij dat: gecoördineerde reactie van de regering zou een grote bijdrage leveren aan het verlichten van een aantal van deze problemen.

"De olijfboom is erg sterk en resistent”, zei hij. ​"Het enige wat in Spanje ontbreekt is een veel coherenter waterbeleid voor de middellange en lange termijn. Het probleem hier is nu dat al het beleid op de korte termijn gericht is.”

Guillén is van mening dat er een betere coördinatie nodig is tussen de centrale en regionale overheden om te investeren in de waterinfrastructuur, die volgens hem de afgelopen dertig tot veertig jaar is verwaarloosd. ​"Het gebrek aan water is absoluut een beperkende factor voor de productie”, zei hij.

Guillén wijst op de bouw van de Alqueva-dam in de aangrenzende Portugese regio Alentejo veranderde de olijfolieproductiecapaciteit van het land en maakte van Portugal een van de grootste producenten ter wereld met het potentieel om Tunesië en Italië te overschaduwen jaarlijks een productie van 300,000 ton bereiken.

Ondanks de uitdagingen waarmee Acesur en de olijfoliesector worden geconfronteerd, blijft Guillén optimistisch over de toekomst.

"Ik ben optimistisch omdat het product niet alleen in Spanje wordt geproduceerd, maar op steeds meer plaatsen”, zei hij. ​"Daarom groeit de wereldmarkt, en dat is uiteindelijk goed voor iedereen.”