Zuid-Afrikaanse producenten hopen op winnende oogst

Het gunstige weer en het groeiende vermogen van olijftelers om voor hun boomgaarden te zorgen, wekken de hoop dat de inkomende Oogstseizoen 2022 zal Zuid-Afrikaan belonen olive oil proverleiders.

"Een brede steekproef van producenten uit verschillende teeltgebieden heeft aangegeven dat ze een betere oogst dan in 2021”, vertelde Vittoria Jooste, chief executive officer van de South African Olive Industry Association (SA Olive), aan: Olive Oil Times.

Volgens SA Olive-gegevens zijn lokale boeren erin geslaagd om ongeveer 1.6 tot 1.7 miljoen liter te produceren extra vergine olijfolie in elk van de laatste twee jaar.

De olijventeelt vindt plaats in verschillende delen van het land, voornamelijk in de provincie West-Kaap, waarvan de kust zich uitstrekt van Kaapstad aan de zuidkust van de Atlantische Oceaan tot de kust van de Indische Oceaan.

"De meerderheid van Zuid-Afrikanen olijfgaarden zijn traditioneel, handmatig geoogst, met specifieke aandacht voor kwaliteit”, aldus Jooste. ​"Meer dan 95 procent van onze productie bestaat uit extra vierge olijfolie.”

In andere gebieden, zoals de provincie Noord-Kaap, heeft het bedrijf Olives South Africa zijn geïrrigeerde olijfgaarden uitgebreid, die nu meer dan 200,000 bomen bevatten, voornamelijk Mission, Frantoio en Coratina-variëteiten.

Volgens de plaatselijke vereniging van de olijfindustrie is de kwaliteit van het eindproduct toegenomen omdat de interesse van de consument is gegroeid.

"Onze extra vierge olijfolie heeft consequent een hoogwaardig profiel behouden, wat is bevestigd door de vele internationale prijzen gewonnen door onze producenten door de jaren heen”, zegt Jooste.

Op de 2021-editie van de NYIOOC World Olive Oil Competition, verdienden Zuid-Afrikaanse producenten vier Gold Awards en vijf Silver Awards, een evenaring van het record voor overwinningen van het voorgaande jaar. als de 2022 editie van NYIOOC is aan de gang, wachten lokale producenten om te zien of ze de prijzen van de afgelopen twee jaar zullen verbeteren.

"Elk jaar bereiden we ons voor op onze oogst, wetende dat deze wedstrijd eraan komt,” Nick Wilkinson, mede-eigenaar van Rio Largo Olijf Landgoed, Vertelde Olive Oil Times. ​"We hebben vanaf het begin deelgenomen en voelen ons vereerd dat een klein familielandgoed helemaal uit het zuidelijkste puntje van Afrika zijn mannetje kan staan ​​tussen al die internationale landgoederen die al generaties lang onderscheidende extra vergine olijfolie produceren.”

Afgezien van enige droogte die de afgelopen jaren in enkele gebieden is ervaren, genieten lokale boeren ondanks de toenemende effecten van klimaatverandering wereldwijd gevoeld worden.

"Onze producenten voelen de impact van klimaatverandering bijvoorbeeld door: langdurige droogte, en dit heeft een grote impact op olive oil productie', aldus Joost.

Toch is de grootste uitdaging die producenten in Zuid-Afrika aanhalen hun zware strijd om consumenten te bereiken die vaak gewend zijn aan goedkopere producten en niet altijd in staat zijn om het unieke van lokale extra vergine olijfolie te begrijpen.

"De grootste uitdaging komt van de concurrentie met goedkope importproducten van mindere kwaliteit”, aldus Jooste. ​"Consumenten worden misleid door te geloven dat de mediterrane olijfolie die naast onze voortreffelijke lokale extra vergine olijfolie in de supermarkten ligt, van gelijke kwaliteit is."

"Zodra de prijzen worden vergeleken, verliezen lokale extra vierge olijfolie het", voegde ze eraan toe. ​"De realiteit is dat geïmporteerde extra vierge olijfolie van vergelijkbare kwaliteit als de lokale olijfolie zou worden verkocht voor honderden rand [op het moment van schrijven is € 1 bijna 17 rand waard].”

Vandaag een paar dozijn verschillende olijfvariëteiten uit Italië, Spanje en Griekenland omvatten de traditionele boomgaarden van het land met minimale onderhoudsinterventies. De oogst gebeurt meestal iets vroeg en veel olijfboerderijen verzamelen hun fruit alleen met de hand. Hierdoor kan specifieke aandacht worden besteed aan kwaliteit, ook als dit zich vertaalt in hogere productiekosten.

Volgens SA Olive-gegevens beheert bijna de helft van de ongeveer 200 producenten in Zuid-Afrika boerderijen die kleiner zijn dan vijf hectare, terwijl slechts enkele boerderijen meer dan 100 hectare beslaan.

"Het totale geschatte areaal met actieve olijfgaarden varieert tussen 3,500 en 5,500 hectare, afhankelijk van de [gegevens]bron. De meeste boomgaarden zijn traditioneel, met minder dan een handvol intensieve producenten,” zei Jooste. ​"Met stijgende inputkosten en desinformatie van de consument, staan ​​lokale producenten voor een zeer zware strijd om te concurreren en in bedrijf te blijven.”

Toch groeit de aandacht van de consument. ​"Er is steeds meer belangstelling voor gezondheidsvoordelen van extra vierge olijfolie, nog meer met de Covid-19-pandemie', aldus Joost.

"De generieke marketingactiviteiten van SA Olive zijn gericht op het creëren van meer bekendheid en het vergroten van de vraag naar extra vergine olijfolie,” voegde ze eraan toe. ​"Helaas zijn consumenten gewend geraakt aan de smaakprofiel van extra vierge olijfolie uit de supermarkt, en er moet veel moeite worden gedaan om ze te leren het verschil te waarderen.”

Een van de middelen waarmee SA Olive de ontwikkeling van de lokale industrie ondersteunt, is het door SA Olive gecertificeerde kwaliteitszegel. Het kan worden gebruikt door aanhangende producenten wiens activiteit in overeenstemming is met de Parameters van de Internationale Olijfolieraad voor extra vierge olijfolie.

Het zegel geeft de lage zuurgraad aan en matig tot hoog polyfenol inhoud van de oliën. Lokale experts zijn van mening dat het zegel cruciaal is om lokale producenten meer kansen te geven, zelfs meer in een markt waar retailers niet consequent volledige openbaarmakingslabels implementeren.

Volgens de plaatselijke branchevereniging zijn traditionele boomgaarden en benaderingen van de olijventeelt niet meer weg te denken. Traditionele olijfgaarden zullen lang de Zuid-Afrikaanse olijfsector domineren.

"Het is onwaarschijnlijk dat onze olijfgaarden zullen verschuiven van traditioneel naar intensief vanwege de benodigde kapitaalinvesteringen”, besluit Joost. ​"In een land met een werkloosheid van bijna 50 procent is het creëren van arbeidskrachten een nationale noodzaak en is de olijventeelt een arbeidsintensieve sector.”